Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie chcecie ze mną gadać- nie musicie!
Nie chcecie ze mną grać- przestańcie!
Czy, aby na pewno wiecie co robicie?
Czy, aby na pewno dostrzegacie?
Przecież oddycham i śmieję się...
Przecież stąpam i trwam...
Nie wiem, czego chcecie.
Nie wiem, czego oczekujecie.
Jeśli tak, to usunę się!
Jeśli tak, to zasnę!
Dajcie tylko znak...
Jeden, jedyny, mały znak.
Albo nie, lepiej nie!
Otulę się płaszczem...
Włożę buty!
Wyjdę ciemną nocą.
Przejdę przez pole...
Ścieżką tułaczki!
Wtedy odetchniecie!
Poczujecie świeżość-
Bez zbędnego smrodu!
Ale woń przyjaźni
Pozostanie ze mną...
Wy ją przegonicie-
Ja przygarnę...
Niestety, to już nie to samo!
Żegnajcie, bo nie powrócę.
Już nigdy!

Opublikowano

Nawet ciekawy wiersz
Piszesz o miłosierdziu człowieka niechcianego.
Masz rację,mało jest ludzi co mają serce dla drugiego człowieka.
A tak niedurzo trzeba,bo każdy ból uleczy drugiego człowieka,wystarczy nawet mały uśmiech.
Pozdrwaim milutko:)
Uśmiechnij się

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...