Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na końcu długiej kolejki do nieba
stanęło bogactwo a za nim bieda
które kłócąc się i krzycząc okropnie
zaczęły dokuczać na wzajem sobie

usłyszał to Anioł ,podszedł do nich
pytając o co chodzi o co ten krzyk
o nic rzekli obaj z nudów to robimy
nie na poważnie lecz tylko na niby

nie wstyd wam ,przecież wiemy troje
że jeszcze na ziemi byliście wrogowie
więc chyba już pora podać sobie ręce
i cierpliwie stać nie kłócąc się więcej

gdy to powiedział zaczęli bić brawo
wszyscy których również to bolało
że stojąc tuż przed bramą do nieba
nadal się kłócą bogactwo i bieda

Opublikowano

Witaj Waldemarze
"Syty głodnego nie zrozumie", a głodny bogatego też pewnie nie za bardzo - stąd
bogactwo i bieda zawsze będą się kłócić, nawet przed bramą do nieba. Ale to ciekawe,
że właśnie bieda jest bardziej inspirująca niż bogactwo i bieda ma większe szanse,
aby wejść do nieba. Przynajmniej tak twierdził Jezus, który powiedział:
"Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego"
(Ew.Mat.19,24). Wiersz bardzo ciekawy, jak widać powyżej pobudza do refleksji,
bynajmniej takiego czytelnika jak ja. Pozdrawiam

Opublikowano

Zmień w ostatniej "oraz" na "i" będzie bliżej metrum. Dodaj interpunkcję, bo jej brak tym razem utrudnia czytanie. Niezłe rymy (z pewnymi wyjątkami), ale szkoda, że nie krzyżowe, chociaż rytm nieco szwankuje. Ej może podociągaj to metrum?

Miałbym jeszcze jakieś zarzuty w temacie składni ale dziś mam dzień bez znęcania się:P

Pozdrawiam.

Opublikowano

Uśmiechnęłam się po przeczytaniu wiersza, choć bieda, ale ta prawdziwa... nie powinna nastrajać do śmiechu. Za Oskarem, byłabym za zmianą "oraz" na "i". Poza tym, wiersz wymaga jeszcze szlifu, wiem, że rymowane nie łatwo pisać. Ogólnie... fajnie, że tu zajrzałam...:)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




rozumie cię Marlett, dlatego właśnie to sprowokowało mnie do napisania
o tym bo wydawało mi się że może to banalny temat ale wart przypomnienia
zwłaszcza w takiej sytuacji o jakiej wspomina wiersz.
dzięki za odwiedziny.
pozdrawiam Waldemar
Opublikowano

Waldku
wszystkim się podoba
mnie tak sobie, ale też :)
może dlatego, że aż trzy razy w tekście występuje bogactwo i bieda

poza tym popraw to "na wzajem"
bo oczy mnie bolą :)

no i może pierwszą strofę jakoś tak:


Na końcu długiej kolejki do nieba
stanęło bogactwo a za nim bieda
kłócąc się i krzycząc okropnie
zaczęły sobie dokuczać wzajemnie/nawzajem

bo jak zauważyłem zgłoski różnie tu się układają

a puenty innej się spodziewałem
Ale fajna powiastka :)


Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta randka marzeń !   brzmi pięknie. marzy mi się randka marzeń :) niedługo.........      
    • Z naderwanym uchem i wyłupionym okiem Siedzi grzecznie przed Elwirką, Którą wzięło na czułości i czyta bajki Dla pluszaka o księżniczce i o złotej rybce.   Grozi mu palcem gdy nabiera tchu, A miś już chce wybuchnąć śmiechem. Szturchnie go w bok za brak powagi I ukaże klęczeniem na grochu.   Gdy już się znudzą im opowiastki, Zagrają sobie w łapki i poganiają w berka. Tup-tup, bum-bum, łubu-dubu Aż sąsiad z dołu nie zaryczy.   Tuż przed snem czas na zwierzenia przychodzi Pod kołderką, cichutko: „tak cię kocham, Że zaraz zostaniesz zjedzony bez łyżki I widelca, obiecuję – ja ciebie połknę.”   A gdy zmierzch zasypie pokój mrokiem, Powieki z ciężaru marzeń opadną, I lampa straci blask, przytulą się tak mocno, Że bicie serduszek słychać jedno obok drugiego.   Kto chrapał – nie znajdziesz winowajcy. Bujają w obłokach, we własnym świecie, Gdzie meble są górami, a dywan to morze, Gonią wśród chmur z pierza i wełny.   Nim pierwsza gwiazda wzejdzie, We śnie szepczą sekrety, co tylko oni znają: O moście z tęczy i o latających czarownicach, Które niosą ich w krainę cudnych baśni.   Jutro się rozbudzą wśród porannej woni Kwiatów z ogrodu, znów nowe historie zmyślą, A w słońcu, co wstanie i zerknie przez szybę, Odnajdą ślady wczorajszej łobuzerskiej przygody.  
    • @Adler

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie zawieść …w plastikowym świecie chłodu i opadających liści, kiedy upadają normy, wartości i wszystko traci głębię …tak trudno pozostać tylko sobą.!   śliczny jest :) Twój wiersz !   
    • @Rafael Marius Słowo mi się po prostu przypomniało. Nie wiem skąd. Nie przeczytałem go ostatnio nigdzie. No po prostu przyszło do mnie. Słowa mi się często jakieś takie przypominają. Codziennie w mniejszym lub większym stopniu coś tam sobie czytam. A to w necie, a to w książce, a to tutaj. Mniej ostatnio, bo jakoś łapię zmęczenie. Więc nawet nie wiem, czy wróciło do mody. Ale może wrócić, bo jakby sytuacja również polityczna nieco zatacza podobny krąg. A jeśli tak to znów chyba trzeba wyczekiwać okrągłego stołu. 
    • @Migrena @Migrena   Podświadomość:) Sztuczne kreowanie potrzeb i rozbudzanie pragnienia, posiadania. W myśl zasady: nie potrzebuję ale chcę…   A przecież piramida potrzeb jest hierarchiczna…i potrzebujemy tak niewiele.!  W zasadzie potrzebujemy tylko tego, czego nie da się kupić!? :)    ” tylko światło własne rozświetla ciemność” Bioluminescencja:)    Doskonała opowieść Migrenko :)   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...