Wykrzykniki.

[Krzysztof Adam Meler]

Nie pamiętam czym jest wiara
I co ewangelia znaczy,
Jaki wymiar ma ofiara,
Kiedy grzechy Bóg przebaczy.

Nie rozumiem słów znaczenia,
Jeśli tylko wiele niosą.
Myśl ma prosta jak cierpienia,
Trwalsza niźli spiżu posąg.

Nie pamiętam, nie posiadam
Złotej tiary czy gromnicy,
Lecz miłością szczerą władam
I na Ojca mogę liczyć.

Nie znam, nie chcę, nie pojmuję
Wiary świętej tajemnicy.
Cudem siebie w niej znajduję
W złotym blasku tej gromnicy.

Lecz pamiętam, co oznacza
Proste imię i sarkofag,
Który ogrom uczuć skraca,
Głosem świata stojąc – kocha.

Byle jedno wciąż znaczyło,
To co w książce nic nie znaczy,
Byle sobą ciągle było
W morzu cierpień i rozpaczy.

Niechaj Świętu Duch zstępuje
Na oblicze ziemi własnej,
Którą każdy dziś rujnuje,
Bo granice ma zbyt ciasne.

Niechaj zstąpi i zobaczy
Święty pokój na ekranie,
Potem ujrzy świat bogaczy,
Potem Prawda mu się stanie.

Zobacz wszystko, nie margines,
Który, tworząc, tylko dzieli.
Każdy inny chce być synem,
Każda matka – przy nadziei.

Bądź sokołem, bądź prorokiem,
Którzy widzi ponad oczy,
Ponad marnych chmur widokiem,
Ponad światem, którym kroczy.

Bądź czymś więcej niźli dusza,
Bądź czymś dużo ponad ciało,
Bądź – po prostu, gdy ktoś zmusza,
Bo wydajesz się – zbyt mało.

Bądź jak każdy, co przemija,
Bo co więcej masz niż życie?
Bądź jak płytka czasu chwila
Usrebrzona swym księżycem.

Bądź tak wielki jak potrzeba,
Umiar czyniąc swym geniuszem.
Bądź wciąż bliżej swego nieba,
Bądź jak człowiek pod przymusem…

Bądź choć wyższy o pół słowa
Nad nizinę swego ciała.
Bądź i zostań jak Osoba,
Która wszystkim życie dała.

Bądź czymś więcej niż nazwisko,
Znacz coś ponad imię własne.
Bądź daleko, a wciąż blisko,
Bądź, gdy magia rymu zgaśnie…

[Tomasz roman]

jak powiedziałem - także rozwój :)

[Ewel K]

I proszę, mój ulubiony motyw:) W dodatku świetnie potraktowany, oby tak dalej.