Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czytając teksty/ o komentarzach i ich stylu nie wspomnę, bo mnie szlag trafi/ na orgu od kilku wieczorów zaledwie-
pogłębiam wrażenie , że Poezja zginęła, a Jej wyznawcy "se- popełnili - puku."Oczywizd znalazłam perełki, ale ich ilość jest żenujaca.
Może ktoś wskaże drogę ....
Czy to jakiś czarny rozdział Waszej historii czy zawsze tak było?OOO!Świecenia mi trzeba.
Szacowny ukłonik-wszystkim. Oldy.

Opublikowano

Olesia dobrze radzi, ja jeszcze dodam: biblioteka. Poszperaj po regałach, albo poproś o poradę bibliotekarza, na pewno coś zaradzi. Po co marnować czas na szukanie i czytanie orgowych knotów. ;p
pozdrówka

Opublikowano

Dedykowane:--->M.Krzywakowi.
I do wszystkich obecnych.

"chomik sapiens"
Wyścig szczurów. Społeczeństwo Homo:

Odpowiedź,jaką człowiek miał i ma na wszystko
to władza-władza pieniądza,władza pozycji,
władza bogactwa,władza tego,władza tamtego.
TO NIGDY nie był sposób wskazany przez Boga
i nigdy nie będzie to Bożą drogą.
EDGAR.CAYCE(1932}.


Salve!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


krzyczeć nie trzeba -właśnie opanowałam krzyk- przynajmniej tak mi sie wydawało;nic obraźliwego nie padło,ale liczyłam sie z tym,że tak będzie się obracać rzucona moneta.
Być może nie wyłuszczyłam do końca, co mnie rozczarowało, ponieważ miałam wczoraj czas i technikę ograniczoną.
Powiem tak: zero dialogu---> 90% osób czuje się urażonych krytyką swojego tekstu , a najśmieszniejsze, że często jest to krytyka trafna.brakuje dystansu, który ów dialog uniemożliwia.
Myślałam ,że zamysł jest właśnie taki, by czegoś się tu nauczyć...
Proszę zobaczyć wyżej , co sie stało nawet w tym wątku- zacięte ataki jawne lub mniej jawne pomiędzy piszącymi a piszącymi inaczej-czy o to tu chodzi? Jest to mobilizujące, jeśli trafia się raz na kilkanaście komentarzy, ale ząb za ząb bardziej , proszę wybaczyć, przypomina rzucanie beretem niż dialog.
Poezja? Nie zarzuciłam,że nie ma tu Poezji...
Jestem ,rozumiem ,niejako wykluczona, że niby: nie trzeba mówić ,że śmierdzi - trzeba sie przyzwyczaić.Chcę jedynie powiedzieć,że miałam nadzieję,że werbalizowanie problemu potrafi jakoś zmienić sytuacje na lepsze.Niestety.Bardzo mi przykro.
P. Beennie M - nie uważam mojego czasu za zmarnowany. Co najwyżej kolejny raz potwierdza sie teoria stada.I to tez nie jest nic obraźliwego.zapobiegam;)
Może jednak ktoś poda mi ścieżkę dostępu do tekstów obiektywnie dobrych.Macie tu chyba jakichś liderów.Oldy
Opublikowano

Bez urazy, nic obraźliwego nie padło, ani z Twojej, ani z naszej strony. Tak myślę.
A co to znaczy teksty obiektywnie dobre. To co podoba się jednym, niekoniecznie znajduje uznanie innych. To Ty sama powinnaś znaleźć coś dla siebie. Nie znam Twojego gustu i w związku z tym nie potrafię podać ścieżki. Moim ulubionym Poetą jest tutaj akurat Ktoś, kto swoje wiersze wywiesza na kilka dni, a następnie zabiera do swojej kryjówki, i jeżeli nie zdążysz przeczytać na czas, już ich nie ujrzysz. Ja na nie poluję i klony umieszczam w swojej skrytce, żeby móc do nich wracać ;))) Jemu też zdarzają się wiersze gorsze w moim odbiorze.
Innym piszącym trafiają się wiersze raz dobre, raz takie sobie, ale to też tylko i wyłącznie rzecz gustu, nastroju, podejścia w danej chwili. Szukaj, tak jak wszyscy, w tym jarmarku różności, może kiedyś trafisz na to, co znajdzie Twoje uznanie, Twój zachwyt.
pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


krzyczeć nie trzeba -właśnie opanowałam krzyk- przynajmniej tak mi sie wydawało;nic obraźliwego nie padło,ale liczyłam sie z tym,że tak będzie się obracać rzucona moneta.
Być może nie wyłuszczyłam do końca, co mnie rozczarowało, ponieważ miałam wczoraj czas i technikę ograniczoną.
Powiem tak: zero dialogu---> 90% osób czuje się urażonych krytyką swojego tekstu , a najśmieszniejsze, że często jest to krytyka trafna.brakuje dystansu, który ów dialog uniemożliwia.
Myślałam ,że zamysł jest właśnie taki, by czegoś się tu nauczyć...
Proszę zobaczyć wyżej , co sie stało nawet w tym wątku- zacięte ataki jawne lub mniej jawne pomiędzy piszącymi a piszącymi inaczej-czy o to tu chodzi? Jest to mobilizujące, jeśli trafia się raz na kilkanaście komentarzy, ale ząb za ząb bardziej , proszę wybaczyć, przypomina rzucanie beretem niż dialog.
Poezja? Nie zarzuciłam,że nie ma tu Poezji...
Jestem ,rozumiem ,niejako wykluczona, że niby: nie trzeba mówić ,że śmierdzi - trzeba sie przyzwyczaić.Chcę jedynie powiedzieć,że miałam nadzieję,że werbalizowanie problemu potrafi jakoś zmienić sytuacje na lepsze.Niestety.Bardzo mi przykro.
P. Beennie M - nie uważam mojego czasu za zmarnowany. Co najwyżej kolejny raz potwierdza sie teoria stada.I to tez nie jest nic obraźliwego.zapobiegam;)
Może jednak ktoś poda mi ścieżkę dostępu do tekstów obiektywnie dobrych.Macie tu chyba jakichś liderów.Oldy

Tutaj wiele zależy od podejścia do forum - ludzie są różni, różnie reagują, mają swoją wizje i koncepcje poezji, gdzie nie ma miejsca na coś innego, wreszcie kłótnie i spory są nieodłączną częścią tego zgromadzenia (pomijam już fakt bezpieczeństwa, jakie dają nicki, gdzie można bez skrupułów rozbijać się na lewo i prawo, czy zachowanie tchórzy, którzy tworzą sobie nowy nick tylko po to, by ubliżać i wyzywać). Dlatego ja radzę mieć duże sito i czytać, co ktoś ma do powiedzenia (bo nie zawsze bardzo długi post=mądry post) i wg tego regulować własne myślenie.
A co do kwestii samych utworów - no tutaj trzeba szukać, szczególnie, że forum jest dla każdego i każdy wklepuje to, co uważa za dobre (i dobrze, jeszcze jakiejś komisji oceniającej nam tutaj brakuje) i zastanowić się czy taka forma obcowania w poezją nadaję się. A jeśli nie, zawsze można wrócić do Miłosza, a nie tracić czasu na marne utwory.
Oczywiście mógłbym wymienić naprawdę b. dobrych Poetów stąd (przynajmniej wg mnie), jednak nie chce robić wyścigu szczurów - w każdym razie istnieją :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jasne,że już trafiłam na dobre teksty.Chodziło mi jednak o propozycje jakichś konkretnych autorów, nie wiem czy macie tu liderów? czy cos w ten deseń- to miało być wyznacznikiem.Dzięki za rzeczową i "chłodną "odpowiedź.oldy.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ależ oczywiście: mnie chodzi o dwie rzeczy równocześnie.Polemika czy dyskusja o poezji powinna w rękach poetów być również sztuką, prowokacją czy dopełnieniem samego tekstu.Oldy
Cieszy mnie bardzo,że zawiązała się jakaś dysputa.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


krzyczeć nie trzeba -właśnie opanowałam krzyk- przynajmniej tak mi sie wydawało;nic obraźliwego nie padło,ale liczyłam sie z tym,że tak będzie się obracać rzucona moneta.
Być może nie wyłuszczyłam do końca, co mnie rozczarowało, ponieważ miałam wczoraj czas i technikę ograniczoną.
Powiem tak: zero dialogu---> 90% osób czuje się urażonych krytyką swojego tekstu , a najśmieszniejsze, że często jest to krytyka trafna.brakuje dystansu, który ów dialog uniemożliwia.
Myślałam ,że zamysł jest właśnie taki, by czegoś się tu nauczyć...
Proszę zobaczyć wyżej , co sie stało nawet w tym wątku- zacięte ataki jawne lub mniej jawne pomiędzy piszącymi a piszącymi inaczej-czy o to tu chodzi? Jest to mobilizujące, jeśli trafia się raz na kilkanaście komentarzy, ale ząb za ząb bardziej , proszę wybaczyć, przypomina rzucanie beretem niż dialog.
Poezja? Nie zarzuciłam,że nie ma tu Poezji...
Jestem ,rozumiem ,niejako wykluczona, że niby: nie trzeba mówić ,że śmierdzi - trzeba sie przyzwyczaić.Chcę jedynie powiedzieć,że miałam nadzieję,że werbalizowanie problemu potrafi jakoś zmienić sytuacje na lepsze.Niestety.Bardzo mi przykro.
P. Beennie M - nie uważam mojego czasu za zmarnowany. Co najwyżej kolejny raz potwierdza sie teoria stada.I to tez nie jest nic obraźliwego.zapobiegam;)
Może jednak ktoś poda mi ścieżkę dostępu do tekstów obiektywnie dobrych.Macie tu chyba jakichś liderów.Oldy

Tutaj wiele zależy od podejścia do forum - ludzie są różni, różnie reagują, mają swoją wizje i koncepcje poezji, gdzie nie ma miejsca na coś innego, wreszcie kłótnie i spory są nieodłączną częścią tego zgromadzenia (pomijam już fakt bezpieczeństwa, jakie dają nicki, gdzie można bez skrupułów rozbijać się na lewo i prawo, czy zachowanie tchórzy, którzy tworzą sobie nowy nick tylko po to, by ubliżać i wyzywać). Dlatego ja radzę mieć duże sito i czytać, co ktoś ma do powiedzenia (bo nie zawsze bardzo długi post=mądry post) i wg tego regulować własne myślenie.
A co do kwestii samych utworów - no tutaj trzeba szukać, szczególnie, że forum jest dla każdego i każdy wklepuje to, co uważa za dobre (i dobrze, jeszcze jakiejś komisji oceniającej nam tutaj brakuje) i zastanowić się czy taka forma obcowania w poezją nadaję się. A jeśli nie, zawsze można wrócić do Miłosza, a nie tracić czasu na marne utwory.
Oczywiście mógłbym wymienić naprawdę b. dobrych Poetów stąd (przynajmniej wg mnie), jednak nie chce robić wyścigu szczurów - w każdym razie istnieją :)
dzięki za skrupulatne odpowiedzi. Prosiłabym,żeby Pan zaryzykował jednak "swoje typy" z ogólnym zastrzeżeniem ,że to tylko na moje potrzeby i z prośbą,by znów nie było to źle odebrane.Oldy
Wdzięczna jestem za odzew- moja orientacja w "terenie" uległa poszerzeniu ,równiez o zwyczaje panujące tu.Dla mnie to wiele.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ależ chodziło o to, że to nie jest miejsce, w którym należałoby szukać oblicza polskiej poezji:) to portal, pisać każdy może;)

no tak właśnie jest, a dlaczego? mnie się wydaje, że większości publikujących nie zależy na rozwoju, ale na akceptacji, ten portal w pewnym sensie pełni też rolę terapeutyczną, aczkolwiek trzeba przyznać, że jest jednym z najmniej terapeutycznych;)

to dobrze, że czas przeszły;)

nie, nie i jeszcze raz nie
trzeba mówić, ale z drugiej strony ten motyw się pojawia cyklicznie, starsi stażem mogą mieć tego dosyć, bo (i tu co do nadziei) za każdym razem niewiele to wniosło



hehe, liderów opinii może, ale to też nie jest najlepszy pomysł, awanturą się skończy;p
Opublikowano

Toś Pan dowalił moim złudzeniom...dzięki.
Osobiście nie mam pretensji ,że ktoś sie dekompensuje...Tylko czemu tu?
Anonimowość,tak?Ładne rzeczy, ładne rzeczy
A koziołek ciągle beczy....
Oldy.

Opublikowano

ależ droga pani,
przecież ja napisałam, że w zupełności się z panią zgadzam, więc o co chodzi? nie twierdzę też, że padło coś obraźliwego, absolutnie
nie zarzuciła pani, że nie ma tu Poezji, ale napisała, że ma wrażenie, że Poezja zginęła
a ja wskazałam tylko drogę, gdzie jej szukać - o to przecież pani prosiła

Opublikowano

oczywiście, jaśniutkie wszystko, tylko księgarnia to...za dależko dla mnie. Poza tym byle tomik Poezji nie czyni. Czasy takie czy coś? ;)Oldy.
Bardzo proszę nie pisać :droga pani- czuję się sztucznie dystansowana- jeśli to nie kłopot.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...