[guziki pod brwiami]

[Szugar]

pestka słonecznika
degradująca park zielony
znała na pamięć jej usta
czerwone

zostawił ją
przecież tylko na chwilę
pobiegł pewnym krokiem za
WRS
WB
i tymi wszystkimi
skrótami przy których
miała guziki pod brwiami

więc czytała joya
i te wszystkie kolorowe
magazyny poukładane na półce
nie dostrzegła nigdy
że papierowe modelki
z zazdrością spoglądają
na jej odpryskujący lakier

nie była brzydka
opowiadała że chłopcy
rzucają w nią pociskami
mówiłem jej
nie słuchała
wiecznie schowana za lustrami
panna z dobrego domu
z cieniem nad rzęsami

przyjaźni smak poznała
zza szklanego ekranu
zawsze ją wspierały
adriana
gisele
alessandra
to było jej życie
panna izabela piękna i wyniosła
co za fluidem znalazła ukrycie

* wiersz inspirowany postacią Izabeli Łęckiej

[Jimmy_Jordan]

chłopcy ;) nie chłopacy!
no troszkę to przesadzone jak dla mnie, te same odczucia zawrzyj w jakiejś innej formie po prostu
pozdrawiam
Jimmy

[oldy diol]

dla mnie kres myśli jest po słowach;z cieniem nad rzęsami.A guziki miewa sie ze zdziwienia czy ze strachu?Oldy.

[Szugar]

oczy jak guziki to oczy bez wyrazu, bez blasku...moim zdaniem;) pozdrawiam