Prawda serc

[Roman Kręplewicz]

1. Szara prawda uwięziona,
gdzieś w otchłani serc.
Powiedz życie, gdzie jest Ona?
Bez Niej tracisz sens.
Czemu komplikujesz losy?
Męczysz ludzi, czas.
Poplątałeś nasze życie
jak kunecki las.

2. Ingerencja osób trzecich
utraciła moc.
Patrz kochanie, słońce świeci,
skończyła się noc.
Proszę życie, daj nam w darze
wspólnych losów czas.
Miłość przecież łączy ludzi,
a ta, dzieli nas.

3. Proszę losu, bądź łaskawy,
daj nam wspólne dni.
Byśmy byli znowu razem,
do ostatnich chwil.
Byśmy mogli dzielić szczęście
takim, jakie jest.
Byśmy wraz spędzili życie,
aż po jego kres.

4. Dziękuję Ci hojny losie,
że dałeś nam czas,
do powrotu, do radości,
szczęście mieszka w nas.
Teraz razem już pójdziemy,
z dziećmi w życia dni.
Póki śmierć nas nie rozdzieli.
póki będziesz Ty.

Zamość, 19.05.2007 Roman Kręplewicz

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bije z Ciebie szczęście, Romanie! Oby przyszłość wyglądała tak różowo, jak w Twoich entuzjastycznych piosenkach - życzę Ci tego z całej duszy!

[M._Krzywak]

Tylko jakby pan te piosenki drukował nieco niżej (najlepiej w warsztacie), czasem trafiają się jednak intelektualiści i co sobie pomyślą?

[Alicja Red]

szczęście bije od Ciebie:)!!!
bardzo mi się podoba +
:))