Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Umieram jako człowiek ...

Schowałam się pod kamieniem. Zanurzyłam ciało w zimnej skorupie. Wyruszyłam w pogoń za szczęściem, mijając krainy rozstania. Zabrakło mnie wśród żywych. Uciekam coraz dalej od przeszłości, od Ciebie, od tego co łączyło nasze nagie dusze. Staje się zimna, tracąc Twój zapach. Osiada na mnie sól wędrująca z nad morza. Okrywają przelotne liście na jesień. Węże wygrzewają skóre na dachu mojej warowni. Nie wpuszczę do siebie nikogo - zamknęłam się na wszystkie uczucia które mogą mnie wytrącić z kontemplacji wnętrza. Mijają kolejne miesiące, a ja coraz bardziej szara, coraz twardsza. Oczy niegdyś ludzkie teraz, niezauważalne, raptem jakaś rysa którą można nazwać spojrzeniem. Tylko kto by się przyglądał. Słońce wtapia w skórę drobinki pyłu, a wiatr wysusza je tworząc ubitą masę skalną, mieniącą się w południe. Straciłam postawę pionową. Poległam w chwale nie walcząc z nikim. Leże cicho w trawie, napawając się muzyką lasu. Serce; połatane ze wszystkich stron, tętni życiem. Niestety, skazane jest na wymarcie tak jak usta które pragną kąsać, ręce, które pragną pochwycić ... jak dusza, która pragnie unosić się i spadać nie uderzając głową o ziemską powłokę. Jestem wolna, a mimo to, zawiązuje sobie nogi by nie decydować o drodze.
Nadchodzi noc.
Wystygam.
Ostatni włos spada na stertę pozostałych.- Moi drodzy żołnierze którzy tak dzielnie bronili mych tajemnic. Sucha łza spływa po chropowatym policzku żegnając martwych.
Ostatkiem sił zwijam się w kłębek by przestać być.

... Rodzę się jako kamień.
Opublikowano

Marcepanie to jeszcze nic ... uchhhhh narazie mam przerwe bo pracuje ... może w przyszłym miesiącu stworze coś naprawdę godnego uwagi.

Hmmm z czym Katarzyno...Co ? ? ? ;>
Ależ bardzo proszę ... :)

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy szukasz sensu wśród pustki życia, Ni stąd, ni zowąd – pojawia się on, Jak szczur przyczajony, w cieniu. By rzucić swój urok na ofiarę.   W ciemności jaśnieją czerwone oczy, Płoną, jak dwie latarnie w bezkresnej nocy, Czuje się ich obecność, lecz nie wiadomo, Czy to przyjaciel, czy wróg.   Wtem z  cienia wychodzi,  nie szczur, lecz Czarodziej. W szatach pełnych blasku wkracza na scenę. Bez różdżki w ręku, z błyszczącym wzrokiem. Czas na przedstawienie.   Nie rzuca zaklęć, nie wzywa magii, Jego czar to słów zmysłowa gra. Obiecuje raje, mówi o nadziei, A w jego oczach lśni kłamstwa blask.   Wszystko jest możliwe, powtarza niezmiennie, Wkrótce zbudujemy nowy, lepszy świat. Za tymi słowami kryje się niepewność, Bo prawda umiera, a zbliża się iluzja. Jego wizje jak obrazy malowane, W serca wchodzą, jak strzały w pierś. Wszystko, co mówi, cudownie zagrane, Życie  zamkiem z piasku staje się.   Opowiada o wolności, równości, O świecie, w którym nie ma wad, W jego słowach kryje się bezwzględność, Każda obietnica to ukryty strach. Zamiast prawdy, on rozdaje sny, Zamiast wolności, daje kajdany. Jego świat jest pełen lśniących dni, Lecz w jego cieniu rodzą się rany. A ci, którzy widzą przez iluzję, wiedzą, Że prawda nie jest tym, co on opowiada. Czarodziej buduje na kłamstwie swoje królestwo, A wiara w niego to upadek w przepaść. Więc nie daj się zwieść jego słodkim słowom, Bo Napierała zamienia marzenia w cień. Uwierz w to, co widzisz, nie w to, co opowiada, Bo jego magia wkrótce wyblaknie, jak przeszły dzień.
    • @lena2_

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak ładnie :)  
    • @violetta   To tylko i wyłącznie pani uczuciowa wiara, która nic nie ma wspólnego z realną rzeczywistością, zresztą: do pani - jako do osoby ograniczonej intelektualnie - nigdy nie dotrze, iż miałem chrzest, komunię i bierzmowanie - mam bardzo złe doświadczenia z wyżej wymienionymi sektami i to samo dotyczy świadków jehowych - oni też są chrześcijanami, poza tym: nie jesteśmy na - PER TY - brakuje pani kultury osobistej, powiem coś pani: nie tak dawno czytałem na Onecie (niemiecka firma multimedialna) - słowiańscy poganie składali ofiary z niewinnych ludzi - tak brzmiał nagłówek, po prostu: niedaleko Płocka znaleziono w ziemi kości dorosłej osoby, dziecka i koński - łeb, jednak: kiedy archeolodzy dokładnie zbadali sprawę - był to niemiecki misjonarz z małą dziewczynką (pewnie pedofil) - mając wcześniejsze doświadczenia z takimi ludźmi - pogańscy słowianie w samoobronie wyrżnęli tych hipokrytów, nomen omen: instynktownie ratując małą dziewczynkę - gwałconą niewolnicę i pochowali w ziemi z szacunkiem - ciało konia wzięli jako pokarm - koninę, prócz - łba... Niech pani nie powołuje jako argumentów - Tory, Pisma Świętego - Nowego Testamentu, Talmudu Babilońskiego i Talmudu Jerozolimskiego i Koranu - wszystko czytałem i to nic innego jak bajki dla dorosłych dzieci, proponuję: pani kupić - Biblię Humanisty.   Łukasz Jasiński 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dziękuję :-)       Dziękuję @ViennaP @Rafael Marius :-)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...