Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rozchodzimy się
w drzwiach skrzypiących z bólu

słowa wyjęte ze znaczeń
do słownych myśli daleko
nam teraz

zaspane judasze
sąsiadów sny wędrujące po schodach
do nieba

ranek rozmaże obietnice szeptane
błąkające się między piętrami

kolejny nasz etap
odchodzenia bez powrotów

ćwiczymy żeby nie
zapomnieć

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



długo dojrzewał. a wydźwięki przeszłości... nie było by wiersza bez nich. coś za coś.
bardzo dziękuję,
pozdrowienia
Opublikowano

nie, nie, nie,

drzwi ludzie wstawiają nowe
judasze nieczynne od lat
a po schodach od dawna
nie spaceruje już nikt

to chociaż my
tak dla niezapomnienia
rozwody poćwiczmy
chociażby dziś

słaby bardzo, a kokietowanie publiczności ciepłymi słówkami
tylko jego wartość dramatycznie obniża,

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Twoja wersja niczego sobie, choć zdecydowanie lepiej wyszła pierwsza strofa.
Nie w głowie mi kokietowanie, a o wartości niech ocenia czytelnik. Skoro dla ciebie słabe, to ok, sprzeczać się nie będę, kwesta gustu przecież.
Opublikowano

atena,
napiszę teraz coś co sprawi, że pomyslisz sobie, że przebudziłem się z tego
słynnego snu idioty śnionego nieprzytomnie, ale trudno,

twój wiersz jest bardzo uroczy i ma w sobie dużo ciepła !

zawstydzony - menda.

Opublikowano

Druga strofa na nie. Zajmujęsię semantyką, i takimi róznymi rzeczami na co dzień i widzę w tym błąd logiczny. Przepraszam nie przejmuj się zboczenie zawodowe. Reszta na tak szczególnie te powroty co są niby bezpowrotne:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina może to lepiej że nic nie przecina , taki kosynierski romantyzm to nie super
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... fakt... tak właśnie bywa... :)    
    • ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...