Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Samotne drzewo, mimo, iż stoi w parku
Samotni ludzie, mimo, iż stoją pośród tłumu,
Samotne serce, mimo, iż wybija rytm jak wiele innych
Samotna droga, mimo, iż pełna przechodniów,

I tylko te dwa nagrobki na cmentarzu,
są sobie tak bliskie, gdyż chowają pokrewne sobie dusze,
które nigdy nie zaznały co oznacza samotność...

Opublikowano

Jak dla mnie może być... jednak parę zastrzeżeń -

"Samotna droga, mimo, iż pełna przechodniów" nie pasuje do poprzednich wersów (drzewo->park w porządku, człowiek->tłum także, analogicznie droga->jakoweś skrzyżowanie czy węzeł komunikacyjny...:) radziłbym zmienić ten wers)

"nigdy nie zaznały co oznacza samotność..." nie brzmi mi to zdanie - czy nie przyjemniej: nigdy nie zaznały samotności?
to chyba wszystko co przychodzi mi do głowy

pozdrawiam

Opublikowano

Witam.
Wiersz odbieram nastepujaco:
Miala Pani jeden maly pomysl i postanowila go wykorzystac nie dbajac o to zeby ten pomyslk czyms wzbogacic. z czego wyszlo powtarzanie, nieciekawe zreszta i nuzace ( nie pozwalacjace sie skupic na tresci).
mam wrazenie ze oprocz tego jednego malego pomyslu nie pojawily sie inne na forme ani na to by poprowadzic ten wiersz.
Oczywiscie to tylko moja subiektywna iopinia i nie musi sie Pani z nia zgadzac
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...