Uśmiercająca miłość

[voolf6693]

Miłość niszczy,
miłość zabija
umysł.

A ja patrzę,
przez zakrwawioną szybę,
w ogrodzie pocałunków
szukam Twego nikłego cienia.

Miłość oślepia,
podświadomie zabiera
świadomość.

A ja szukam
na moim suchym ciele
najmniej znaczonego śladu
Twoich fałszywych łez.

Miłość uśmierca,
wpędza do grobu,
dusi.

A ja wciąż
zza pomników grozy,
obserwuję całe życie,
z Tobą, od początku..

(27 maja)

[ot i anka]

strasznie to naiwne. rozumiem że zaczynasz pisać...nie chcę zniehęcać, więc powiem tylko- poczytaj jak piszą poeci współcześni o miłości, poszukaj jakiś ciekawych przenośni, albo znajdź najlepiej inny temat. unikaj takich patetycznych sformułowań jak :
"Miłość niszczy,
miłość zabija
umysł."

to naprawdę nie jest ciekawe , tym bardziej orginalne.

pozdrawiam

[voolf6693]

jeśli Ci sie nie podoba to pech.
Pisze od dawna. Być może nawet dłużej od Ciebie.
Ten wiersz oddawał to co ja czuje.
Mam pisać inaczej, bo komuś sie to nie podoba?
Mam kłamać?

Hmm... Byc może to było twoje zdanie.
Może napisałąś to, żeby mnie przy sobie zniżyć,
albo żeby mi zrobić przykrość.
A to pech ;)

[ot i anka]

zni nie chciałam cię poniżyć, ani zrobić przykrość. skoro piszesz długo to powinieneś wiedzieć ,że wiersz to nie przelanie uczuć na kartkę- to jest właśnie bardzo infantylne podejście. wiersz to również forma i TREŚĆ - przedstawiona w sposób CIEKAWY. a tu jest kawa na ławę, i to bardzo nieumiejętnie podana.
pzdr