Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pielgrzymem Nadziei Byłeś podróżnikiem
Sam osierocony byłeś dla nas papom
Gdy tłum na Twój widok wiwatował krzykiem
Tyś szukał prostoty mieniłeś się gapą

Bo pośród dróg życia pragnąłeś człowieka
Wyrzucałeś sobie żeś tak mało złowił
Duszyczek młodzieńczych na które Pan czeka
Widziałeś ich matki ale Bóg ich powił

Serce jak magazyn miałeś przeogromny
Tuliłeś w nim marnych którzy są pierwszymi
Na miłość Chrystusa byłeś zawsze pomny
On kocha marności brzydzi bogatymi

Pokolenie swoje z nas wyhodowałeś
Twoim śladem dąży przez góry doliny
Gdy jeden z nas odszedł Ty w modlitwie łkałeś
Bo furda pieniądze majątkiem są chrzciny

I młody Twój uczeń niech o tym pamięta
Że Bóg cię prowadził a Ty prowadziłeś
Najwyższemu Ojcu zgrzebne niebożęta
Przez umiłowanie zbawienia uczyłeś

Bo jest przykazanie o którym wiedziałeś
Byśmy się wzajemnie wśród ziemskich padołów
Zawsze miłowali w tę strunę trącałeś
W ojcowskie dziecięta zmieniłeś chochołów

A gdy na ostatnim leżałeś ołtarzu
Przyszliśmy do Ciebie Bo Ty nas szukałeś
Nie lękajcie bracia na życia wirażu
Wierzcie Chrystusowi i duszę oddałeś

Za życia świętemu chcą przyznać ołtarze
A Ty już ołtarzyk masz przy Ojcu swemu
Chcą zobaczyć cuda a cudem wojaże
Co odbyłeś wśród nas i życiu pięknemu

A teraz przez Ciebie modlę się do Boga
Tyś okrutny Papo nauczył go kochać
Lecz nim cię zobaczę daleka ma droga
Ale nie zamierzam po tobie dziś szlochać

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Szczególnie ostatnia strofa  Przejmujący obraz rozpadu  Nie tylko relacji ale też poniekąd człowieka  Boję się zerknąć do nuty bo czuję że mi się spodobać może a ja od jakiegoś czasu próbuję być radośniejsza

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • wybacz że czasem w moich słowach chowa się jakieś zamyślenie jakaś zaduma - niby psotna lecz lubi tęsknić poza wierszem   bywa że błyśnie wśród metafor łza jak cyrkonia na jedwabiach i jak tu teraz trzymać fason i jak już więcej się nie zdradzać   kiedy gest każdy mówi wszystko mój uśmiech na dnie kubka z kawą pytania o najkruchszą przyszłość uwite z tęcz i poświat gniazdo   w żadnym obrazie się nie skryję w żadnym półcieniu w żadnym szepcie niech mnie więc z rozsypanych liter od nowa złoży twoje serce
    • @KOBIETA Ogólnie muszę powiedzieć, że gminna wieść niesie, że niejaki Michał L. alias Leszczym, stoi i za tym kolorem, zresztą wraz z przyjacielem Agentem :))))
    • pomyliłeś się to inny adres chyba że to ja coś zgubiłam a jednak w połowie drogi zebraliśmy chmury do czysta rozpogodziło się wszak o dziwo pyłki uleciały myśli ciemne bure ty w słońcu się przekomarzasz ja mu promienie dorysowuje   sękatym drzewem podparta jakiś inny świat oglądam może film a może obraz dzieło sztuki portret stworzenia czy to początek czy kontynuacja wieki całe się przewijają zawieszone przerwane być może nigdy wcześniej nie zapisane   cztery lata siedem miesięcy rogalik cytryna zielona kredka nie ustalamy już niczego dzieje się myśl samoistnie dokąd zmierza nie wiadomo obserwujemy jak chudnie i tyje jak w kolory wystrojona raz jest kogoś raz niczyja   widoczna skromna ulotna czerwień murów na szczycie wśród lasów skały niełatwe niebieska szeroka wstęga co wdziera się w obraz słowami nie chcę słów nie teraz zabierz mnie tam gdzie cisza potrafi stwarzać kwiaty   które potem zakwitają  życiem
    • @truesirex   cudowna jest

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @hollow man   jakich kłopotów hollow man ? :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...