maki

[BlackSoul]

poskromiłam
bogu ducha winne maki

teraz
śmieją się do złamanych liści
i topią brwi w rannych płomieniach
trwają na przekór wszystkim
nawijając łodyżki na osty

rozczesuje włosy o chwasty
i leże na spalonej zieleni
susząc krople uwięzi

[Atena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

z tą czasownikową wyliczanką rozpoczynającą każdy wers trzeba koniecznie coś zrobić. może trochę przerzutni?
początek dobry, ale puenta jeszcze bardzo kulejąca
p.

[Mr.Suicide]

widzę, że się na nowo rozkręcasz BlackSoul.
odnośnie utworu- Atena chyba ma rację.
poza tym przypomniał mi się cykl sonetów
Kasprowicza. nie pamiętam tytułu, ale coś
o róży i umierającej limbie. a może ogólnie
z modernizmem. ale to tylko takie maluteńkie
skojarzenie.
serdecznie pozdrawiam.