wspomnienie

[Iris_IK]

zgasły lampy
kocie łby ułożone do snu
wyludnione ulice
dorożkarz podparty batem
wytoczyłeś beczkę pijany
we wspomnieniu matki siwych włosów
iskier młodości szukałeś
w sukience lekko zwiewnej
uczyła ciebie pierwszych liter

świta
tętent kopyt bruk rozdarł
motyle uderzyły w dzwony
zaplątane wiatrem końskie grzywy
przeczesałeś myślą
spóźnione wspomnienia
głowy nie wtulisz
w matki miękkie sukmany

wyblakłe niebo
dla niej
rozchyliło wrota nisko
teraz tam
uśmiecha się do ciebie
cicho

[Witold_Adam_Rosołowski]

Iris - jeśli to opis ostatniej podróży - jeśli rzeczywiście to Twoja matka to - cóż - czapa z głowy i chylę głowę - wiersz jest całkowicie w sobie zgrany (przynajmniej tak go odbieram) - najbardziej podobało mi się (jestem pełen podziwu) jak autorka operuje światłem

...zgasły lampy...
...świta...
...wyblakłe niebo...

pozdrówko W_A_R

[Tadeusz_Hutkowski]

Bardzo dobry
- mimo , że "zaplątane wiatrem końskie grzywy - wydają się trochę wyeksploatowane w poezji"(gdyby był mój może pokusiłbym się o zmianę w tym miejscu , ale w swoich też mam często takie dylematy...)

Jeszcze raz - bardzo dobry

Pozdrawiam

Tadeusz

[Dorma]

Powiem poprostu - podoba mi sie..Wprowadzila pani niesamowity nastroj

[Ewa Marek]

Piękny. Pozdrawiam EwaM.

[Iris_IK]

Dzięki!

Dzięki za zatrzymanie się i refleksję.

Dzięki za zrozumienie.

I.