Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przy polnej drodze z Szulmierza do nikąd
trzy wierzbne pęki na wietrze trzaskają
o tym, że dawno nie obsiano Wyką,
Herbertem, Staffem, leśmianowską bają,
Tuwima ni ma i jeszcze do tego
pod lupę wziąć co – prozą Żeromskiego,

z bab – lancetowe, a taka Szymborska,
Kozioł, Chmielewska czy Lipska w butikach
lumpeksem świecą bo moda zapolska
na morał z wora i z szyku do szykan
i gdzie badylem trącić zgrabny temat,
tam powód kosą i gadania nie ma

młódź genetycznie ustawiana z dołu
bez niw i szansy i pławienia w strąki
lepsza na sieczkę podrzuconą wołu,
lecz wół skrojony dawno na zakąski,
więc z maxi maka trza szybko do mini
i do koryta podrzucić gdzie świni

bo jak z literą tak i z literatką,
a człek meduza tylko, że lądowa,
jeśli się kiedy kto na niego natknął
szczęście, gdy w pełni i w krasie zachował
spokój i ciało, którego niewiele
bo pęka jak ten dzwon na mszę w niedzielę

stąd i odsapnąć i sens trzasku złapać
bo kpić to każdy i o każdej porze
może, lecz ciągiem - sedesowa klapa
leży, gdy oną w polu chłop wyorze,
lecz póki rzepak rzeczapy i żółci
tyleż co z jeansów wytartych i z Turcji

i tak od myśli do wymysłu, oby
gadać przekorą od łyka do trzpienia
i jakiś cel mieć i na wierzch wydobyć
z trzech wierzbnych pęków, co stoją bez cienia
przy polnej drodze z Szulmierza do nikąd,
reklamiąc radiem poezji z muzyką.

Opublikowano

Messa, piękne, świetne, zabawne! No właśnie: mnóstwo mamy ostatnio "sieczki", moralizatorstwa, "koszenia", zamiast dobrej poezji, dobrych wzorów, przesłań, przemyśleń (a wszystko to się tyczy zarówno wierszy, jak i komentarzy, no nie?). Sądzisz, że to "ustawienia genetyczne"? Wiesz, że i ja tak zaczynam podejrzewać? Przerażające! Znaczy się, naród głupieje z każdym rocznikiem z powodu wrodzonego defektu? No to niezłe perspektywy! :-\
Ale na szczęście znam jeszcze Mistrzów poezji z muzyką!
:-)

Opublikowano

I jak tu stare z tym nowym pogodzic
gdy trza rznac sieczke oraz dzieci rodzic
i chociaz baby jak byly sa zdrowe
to dzis sluchawki wkaldaja na glowe
i gdy przychodzi pora doic krowy
walkmen nadaje im prosto do glowy
O wies dzis inna ,pola oraz lasy
tylko te same jak kiedys
niewczasy

Opublikowano

Smiesznie sie czyta,choc rzecz nie do smichu.. "Trzy wierzbne" uwazam za niezgrabny i ryzykowny lamaniec.Na poczatku przywolujesz nazwiska-normy wysokie,gdy wyczytalam Chmielewska-az mnie wzdrygnelo,taki byl dysonans.Chyle czola przed "babami lancetowatymi"-mniam mniam.
Chyba troche za dlugi,ale rozumiem-pasja latwo nie popuszcza.Kazde zgrzytniecie zebami wydaje sie niedosc dobitne..Cisnie sie na usta piesn-Powstan Polsko,skrusz kajdany..!Smieszne byloby,gdyby nie bylo takie smutne!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stanisławo - dzięki za ulubione, przepraszam,
że wczoraj nie szło mi niczego dopisać w odpowiedzi
a za ulubione - stokrotne dzięki !!!
znalazłem gdzieś w mej niepamięci
dwa wyrażenia - ratio i radio
może się i udało połączyć?

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Katarzyno - długi - bo tak sobie przyjąłem, że
wszystkie wiersze z okolic Szulmierskich będą miały
6 części po 6 wersów - i tak się ciągnie już
od któregoś tam pierwszego, hi, ale chyba nie zanudziłem?
może jeszcze wkleję - bo mam kolejne
ale strach ludzikom pokazywać, hi
wybacz, że wczoraj nie odpowiedziałem

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




hihi, ok - a może byś mi podpowiedziała co przy końcu zmienić,
bo nie wiem, czy dobrze brzmi te "reklamiąc" - chciałem
zderzyć ten wymyślony czasownik z "re" (z ang.) i "kłamiąc"
"re" znaczyło też bóstwo słońca w dawnym egipcie (a może "ra")
"re" to też druga z wysp przy Atlantydzie i tak posuwam
się w mroki przeszłości całej ludzkości a Polacy? cóż
Joano - to tylko jeden z pomniejszych narodów i jakoś
dziwnie nam z tym wpisaniem w pole (niwkę) - chodź przodkowie
ujeżdżali przestrzenie - koczowali - a teraz nam się wmawia
ziemniaka wbitego w garb grudy, ech, hihihihihi

czy nie uważasz, że jesteśmy narodem wedrowców?

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tym razem mniej mi się podoba od poprzednich, choć na początku są świetne momenty.
Może dlatego, że potem za bardzo... programowe?

Pozdrawiam.


tak oczywiście - w tej części jest propaganda, hihihi,
ale zauważasz, że cały ten mój twór to istne szaleńśtwo
radiowe, przekazywania informacji, czasem Ci co przekazują
"propan-butan" propagandują, propagadzą, wqiesz pewnie o co
mi chodzi - o ten styl starych wymoczków, którzy radzą młodym,
a w rzeczywistości to sami na młodych jadą - ta część dobitnie
do tego przypada - zauważasz, że kolejna część zaczyna się ni
z gruszki-pietruszki i od picia - może i trudno objąć ten
mój tok myślenia, ale się troszkę potłumaczyłem, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a u nasz Krzysiu jest po staremu
słuchawki jeno noszą te młode
i reszta nie wie: jak? kiedy? czemu?
wieś połączono w myśli z narodem
co się wypiera czasów i bidy
pijąc co - mućki mu wchodzą w zwidy, hihihihi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Luka - u "nasz" łamańce na porządku dziennym
a "trzy wierzbne"? może się wrodzi w język, hi,

co do Chmielewskiej - długo zastanawiałem się
kogo tu obsadzić - ale pozostała - no mogłaby być
Kulmowa - ale wiesz jak to jest ze zbyt długim
zastanawianiem

"Powstan Polsko,skrusz kajdany"??? tu chyba
przesadziłeś, ale oczywiscie szanuję myśl,
choć typowo szkolna, pamiętam jak mnie
próbowano wmazać w te sympatyczne narodowe
krwiozatracenia, hihihihi - tu nie miejsce
na ... tu smiesznota radia i informacji

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Katarzyno - długi - bo tak sobie przyjąłem, że
wszystkie wiersze z okolic Szulmierskich będą miały
6 części po 6 wersów - i tak się ciągnie już
od któregoś tam pierwszego, hi, ale chyba nie zanudziłem?
może jeszcze wkleję - bo mam kolejne
ale strach ludzikom pokazywać, hi
wybacz, że wczoraj nie odpowiedziałem

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Messo Ty się tu niczego obawiać nie musisz:) Uwierz mi:) Wklejaj!:)
Opublikowano

wzdycham Witku i:

Z trzech wierzbnych pęków, co bez cienia stoją,
Stojąc przy drodze dla Boha w podzięce,
Świadkując ludziom, co dziś się nie boją,
Na wierzch wydobyć można dużo więcej.
Z tej prozy życia płynącej strumieniem
Snuć gorzkie bajdy. Lecz one nie w cenie!

Swoisty melanż trzeba z tych bajd zrobić
Czytelnikowi mieszając tak w głowie
Żeby nie wiedział o co tutaj chodzi
A jednocześnie naczytał się człowiek.
Myśl „wyzwoloną”, jak kit wszędzie wciskać:
„Kto kraj swój kocha – ten nacjonalista”

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję! 
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
    • Cisza nie krzyczy — tylko tnie, gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce. Nie widać krwi na myślach dnia, choć serce pęka raz po raz.   Ostrze to lustro — odbija lęk, ten, co się czai w środku mnie. To nie o śmierć tu chodzi, wiesz — to próba, by poczuć coś jeszcze.   Skóra pamięta, choć rana się zasklepi, a noc, jak matka, tuli do ciemności. Nikt nie rozumie… lecz może ktoś spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.   Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać, tylko usiąść obok — nie oceniać. Bo nawet w szramach bywa sens, choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...