Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

znów


Rekomendowane odpowiedzi

znów daję w żyłę
strzykawka pełna
igła
pamiętająca ten pierwszy raz
ręka osika
i usta złaknione
niewiedzy
niebytu
nieczasu
nas

nakłuwam wspomnienia
popycham tłoczek
i w kompot marzeń zamieniam krew

park samotności
pod ławką odrzucenia
leżę
jak pies który zdechł

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...