Spacer

[Łukasz Migut]

Światło latarni leniwie przesącza się
przez świat spowity w perłowej mgle

Nagie gałązki kołysze wiatr
i nuci im cichą melodie

wąskie uliczki zdają się nie mieć końca
nawet zwykła kałuża połyskuje hebanowa czernią

i powierzchnią gładsza niż lustro
zachłannie odbija to co zdoła

nieme budynki przysłuchują się z uwaga
każdemu krokowi rozdzierającemu cieszę

a serce bije niczym młot uderzający o kowadło
miażdżąc myśli

a chłodne powietrze dopełnia dzieła zniewolenia
to noc swym pocałunkiem wita kochanka

[Messalin_Nagietka]

ciche melodie albo cichą melodię, hi

jajć, żeby to pod kowadło , ech, ja bym nie poszedł

z ukłonikiem i pozdrowką MN

[Łukasz Migut]

No chyba zbyt subiektywny wiersz =]] chyba nie dotrze do zbyt wielu pisałem go jeszcze gdzieś jak była jesień dzięki za komentarz
pozdrawiam!