beztytułownia

[Agnieszka_Gruszko]

już tylko krok
tylko linia
dzieli mnie od
siebie

jeszcze znamiona policzę
nawlokę na palce
siwe włosy zimy
i znowu się stanę
sobą

a mówili że nigdy już
nie dotknę ciszy
żyłkowanymi skrzydłami
mówili że nigdy
nie poczuję pod palcami
pustki

jaki piękny się stał
z prochu łez bezgłośnych
dzień

jaki świt mi niesie
w ramionach
zagubione dzieci

[agnieszka puczynska]

Tak rzadko zaglądam, że być może przeoczyłam kilka Twoich wierszy, ale miło Cię znów przeczytać:)
Wiesz Aga, czasem faktycznie jest tak źle, że próbujemy to wszystko utopić w słowach, Ty topisz to w nich bardzo emocjonalnie, lubię Twój ciemny nastrój, bo i tak jaśniejszy jest od mojego:)
pozdrawiam, agnieszka
[sub]Tekst był edytowany przez agnieszka puczynska dnia 30-03-2004 23:04.[/sub]

[Marcin Jagodziński]

zdecydowanie przedobrzone, przekontrastowane. po co tak walić po oczach końcówkami strof? pretensjonalizmy "proch łez bezłgłośnych", "zagubione dzieci", "dotknę ciszy".

[Marcin Jagodziński]

[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Jagodziński dnia 30-03-2004 23:33.[/sub]