Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cieniem się osnuwam bezustannie
żebrząc szukam okazji na których brak
składam codzienne skargi doprowadzające
do pełnego zrozumienia intencji
i nie zawsze należnego celu
wskazuje drogę do wrót za którymi
tylko świat pełen wdzięku i udręki
a słysząc każdy krok wyczekuję
rychłego nadejścia tornada burzącego
jak sygnał telefonu znany porządek
wszechświata aż nadchodzi nagroda
cierpliwemu dająca wytchnienie

Opublikowano

No nie, może nie 50 lat temu, bo ja pamiętam takie
pisanie to już wtedy nie wiem ile bym musiała tych
wiosen przeżyć; mam jednak sentyment do takiego
właśnie sposobu pisania i lubię poczytać wiersz tak napisany+
Pozdrawiam serdecznie:)))) EK

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To prawda ale taka mi się podoba i mimo że często piszę inaczej to lubię wrócić od czasu do czasu do takiej formy.
Pozdrawiam również

stara forma?
a formie placek
wiatr go porwał
mogło być inaczej
teraz balladą
skrzy sie w tornado, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To prawda ale taka mi się podoba i mimo że często piszę inaczej to lubię wrócić od czasu do czasu do takiej formy.
Pozdrawiam również

stara forma?
a formie placek
wiatr go porwał
mogło być inaczej
teraz balladą
skrzy sie w tornado, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN

i tornado by chciało
w wierszu czasem pacnąć
w tyłek starą formę
lecz gdy burzy stało
grzmot nie daje zasnąć
musi zmienić normę

Pozdrawiam również
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



stara forma?
a formie placek
wiatr go porwał
mogło być inaczej
teraz balladą
skrzy sie w tornado, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN

i tornado by chciało
w wierszu czasem pacnąć
w tyłek starą formę
lecz gdy burzy stało
grzmot nie daje zasnąć
musi zmienić normę

Pozdrawiam również

czy to wiersz o Twojej pracy?
bo tak go obsmarowałęś cacy, hi
z ukłonikiem i pozdrówką MN
  • 5 tygodni później...
Opublikowano

...jakie to bliskie
osuwac sie cieniem- dosyć pospolite
nie rozumiem o co chodzi z tą starą dykcją, do tej pory uwazałam że poezja jest uniwerasna, a tu patrzę, że panują określone trendy.. jak w modzie plastic barbiee
najważniejsze są uczucia przesłanie.. i to Ci się udało

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
    • Dużo ciekawych myśli, ale konstrukcja wiersza chaotyczna i nie sądzę, aby ta niedbałość była pozorna lub celowa.  Początek utworu sugeruje tematykę religijno-kulturową, A ponieważ później robi się dość intymnie, więc może chodzi o problem niedopasowania i braku zrozumienia oraz skutecznej komunikacji w związku z kimś o innej wierze, innej obyczajowości, co skutkuje zwątpieniem i rezygnacją.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...