Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie ma moich wierszy,bo zdaje się tydzień trzeba czekać:) nie lubię oceniac innych. Myślałam,że to forum od tego jest.. to nie jest ocenianie, tylko subiektywna opinia i moje uczucia z Twoim wierszem związane. Jednym się podoba, innym nie. Bez nerwów:)

Opublikowano

Bona
Masz rację . To nie jest dzieło wiekopomne, raczej lekki wierszyk, po którym można się uśmiechnąć. Takie też potrzebne. Tak sobie myślę jednak, że do tych wielkich dzieł, choć należy je znać, czy nawet nie wypada ich nie znać, wraca się też rzadko, może zbyt rzadko.
Dziękuję za komentarz.

Robert Kmiel
Żebym tylko została dobrze zrozumiana :))
Ja nie jestem przeciwnikiem wierszy współczesnych - białych, wolnych, nowatorskich.
Czasem podziwiam jasność spojrzenia osób, które potrafią dostrzec i opisać w wierszu coś co innym umknęło. Taką jaskrawość widzenia, umiejętność wyszukiwania nowych skojarzeń.
Wiersz wolny ma swoje zalety. Rymy czasem ograniczają możliwość powiedzenia wszystkiego co by się chciało powiedzieć. Właśnie na tym to polega, aby pomimo tych ograniczeń przekazać wszystko co zamierzamy. Sama forma też nie wystarcza, jeszcze musi być treść i sens.
Ale zapominając o formie i rymach wymazujemy coś co dodaje uroku poezji. Takie wykreślanie tego co było, to też ograniczenie.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.

Agapante
Tydzień trzeba czekać pomiędzy umieszczeniem wierszy na portalu. Zazwyczaj jest tak, że najpierw umieszcza się wiersz, a potem, aby umieścić drugi, czeka się tydzień, w tym czasie komentując inne. Dlatego zdziwił mnie brak wierszy. Ale to nie zarzut. Czytanie i komentowanie jest Ok, a i dużo się można nauczyć oceniając to co inni piszą.
Chętnie przeczytam jakiś Twój wiersz. A do swoich może Cię jeszcze kiedyś przekonam.
Pozdrawiam i dziękuję

Nagietku
Takie spojrzenie z męskiej strony i też są powtórzenia, chociaż to nie villanella :)
http://milosc.info/wiersze/Julian-Tuwim/Tesknota.php

Opublikowano

Żebym tylko został dobrze zrozumiany ;)))
Wiem, że nie jesteś przeciwniczką wierszy współczesnych (za takie poglądy można spłonąć na stosie ogru hi ha). Mówiłaś o tym w innych komentarzach i nie to miałem na myśli.
Raczej chciałem pochwalić za trafne spostrzeżenie, jeśli dobrze zrozumiałem słowa
„wiersz biały, bez rytmu i możliwie mało zrozumiały. I broń Boże nic nie tłumaczyć, bo to czytelnik ma odkryć treść i najlepiej każdy czytelnik inną. Prozę w słupek ustawić i gotowe, już jestem poetą.” Myślę, że rzeczywiście jest taka moda, którą narzucają sami czytelnicy. Chwali się wiersze nie liryczne, tajemnicze bądź niosące skomplikowaną myśl, ale wiersze zagmatwane, trudne w odbiorze, wiersze zagadki. Jak gdyby stopień trudności odbioru miał świadczyć o poziomie intelektualnym autora. Słusznie zauważyłaś - musi być treść, sens i forma; swoją drogą ja najbardziej lubię po prostu dobre wiersze białe lub czarne z kropeczkami lub kreseczkami, rymowane a nawet wydukane, aby smaczne i pożywne.
Ale to nie miejsce na dyskusje o modach w poezji.
Jeszcze raz gratuluję, BARDZO mi się podoba.
Ps. Temu ktosiowi ;) subiektywnie nadal bardziej podoba się pierwsza propozycja zakończenia ;))

Kmiel

Opublikowano

Witam Sokratesie :)
Wydaje mi się, że Robertowi chodziło raczej o takiego hydraulika, który próbuje w sposób nieporadny i sam tego nie rozumiejąc, posługiwać się jezykiem profesora. W dodatku jest przekonany, że jeżeli on nie zrozumiał tego co mówi profesor, to powinien tak mówić, aby i jego też nikt nie zrozumiał, a będzie wtedy tak samo mądry i podziwiany jak profesor. :)

Opublikowano

myślałem że rozmawiamy o poetach ale cóż widzę że w dyskusję włączyli się również hydraulicy i podopieczni żłobka ;))
sądzę że powinniśmy pozwolić mówić im wszystkim ich własnym językiem a poezji można doszukać się wszędzie nie tylko w mowie aniołów i profesorów :)
mam nadzieję że nie trzeba robić habilitacji z poezji by pisać dobre wiersze
oprócz mądrości wszechobecnej wręcz panoszącej się w wierszach zostawmy tam trochę miejsca na uczucia wzruszenie
chciałem tylko skromnie zwrócić uwagę na pewną modę za Twoim przykładem Joanno „wiersz biały, bez rytmu i możliwie mało zrozumiały. I broń Boże nic nie tłumaczyć, bo to czytelnik ma odkryć treść i najlepiej każdy czytelnik inną. Prozę w słupek ustawić i gotowe, już jestem poetą.” ale może się mylę i to nie moda tylko braki intelektu

Sokratex naprawdę wierzysz że stopień trudności odbioru wiersza świadczy o poziomie intelektualnym autora przecież próbujemy (przepraszam to ja próbuję) piszemy sercem duszą nie tylko głową

ps: Joanno widzę że masz zadatki na „adwokata diabła” ale celnie odczytałaś moją wypowiedz takich sobie życzę czytelniczek moich „wysiłków” :))
ps: przepraszam że piszę „nie po polskiemu” wygodniej mi tak "odwaha" w komentarzach jeśli bardzo przeszkadza będę pisał "hadwao"

pozdrawiam serdecznie
kmiel

Opublikowano

Joanno, wiersz nie najgorszy, nastrojowy, lekki, miły, płynny, wprawny i te de. Ale... pisywałaś lepsze. Ten rzeczywiście łatwo i szybko się zapomni.
A co do dyskusji o modach i stylach poetyckich - uważam, że właśnie na takim Forum jak to jest na to miejsce.
Jestem po stronie wierszy zrozumiałych; jedną z właściwości mistrzostwa językowego jest jasność wypowiedzi, trafność i celność określeń, precyzja nazywania. Ale także wieloznaczność i głębia metaforyki, oryginalność skojarzeń, niepowtarzalność stylu poety - a to czasem sprawia, że słabo oczytane w poezji osoby mogą mieć problemy ze zrozumieniem sensu wiersza. Natomiast z pewnością nie należy spejalnie wierszy "ściemniać", bo zagadkowość i łamigłówkowość nie są wyznacznikami ich wartości artystycznej. Lekkie i łatwe wiersze też bywają napisane po mistrzowsku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor!
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...