Ból

[Hermenegilda Kociubińska]

Brzdękasz na mojej strunie
raz po raz szarpiąc zziębniętymi palcami
wydobywasz ciche dźwięki
ze skleszczonego gardła.
Upersonifikowany dość starannie
majaczysz mi w głowie
stekiem bzdurnych przekleństw
-i nie masz koloru oczu.
Zostaniesz wspomnieniem mglistym
mechanizm represji stworzy czasem
skurczone, nikłe echo Twojej
kociej muzyki

[Rafał_Leniar]

Tytuł straszny...
Co do całości - całkiem zgrabnie, motyw dość 'wyświechtany', ale wiersz nie razi banalnym wykonaniem.

Życzę powodzenia.

[M._Krzywak]

i nie masz koloru oczu. - strasznie ciężki wers, bo jak wyobrazić sobie coś bez koloru? To jest wg mnie przykład nadliryzmu.
Ale są momenty, nikłe, ale są...

Pozdrawiam.

[Hermenegilda Kociubińska]

Tytuł - wiem. Choć zobaczyłam to dopiero, jak ujrzałam wiersz na liście tego forum i mnie samą zraził banał.
A'propos "i nie masz koloru oczu". Cóż...klasyczny problem, ja wiem, co chciałam powiedzieć, gorzej z odbiorcami ;) ale postaram się, pokombinuję (ten wierszyk powstał w 5 minut przy autentycznym bólu żołądka ;) ). Może akurat się uda :)
Pozdrawiam i dziękuję za komentarze.