Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens"
(1 Kor 13. 1)

Spacerowałem po gryfie w tonacji e-mol
to chyba zrozumiałe na całym świecie
dotyk zimnych strun
ale to nie miedź brzęczy
to dusza spływa po palcach

a to nie jest kartka i tekst
to kawałek Duszy
jak nuty do "Christus Vincit"

Vincit - aleś najpierw krwawił
Regnat - aleś był też biednym człowiekiem
Imperat - aleś na naszym piasku ślady sandałów zostawił

jak Ty - Kościół, napisał Twój drogi Paweł
jak Ty - ludzi
tak bezinteresownie... bez słów
pokornie... na śmierć i życie
bez miecza i dziesięciu tysięcy zbrojnych

Dlatego nie musi cały świat rozumieć
do ludzi mówić nie muszę
a Aniołów wolę słuchać
jak Ty - ludzi
kochać
pomóż mi
bym nie był jak cymbał

Opublikowano

Mnie też puenta rozwaliła. A tego:
"jak Ty - Kościół, napisał Twój drogi Paweł
jak Ty - ludzi
tak bezinteresownie... bez słów
pokornie... na śmierć i życie
bez miecza i dziesięciu tysięcy zbrojnych"
nie rozumiem.

Waham się między plusem, a minusem. Bo podoba mi się pierwsza połowa, do wyżej wymienionego fragmentu. Ale druga już nie.
Ustalmy więc, że jestem tak pół na pół. :)

Pozdrawiam, R.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Już tłumaczę: chodzi o koncepcje miłości wg św. Pawła, gdzie ma ona wyglądać jak miłość Jezusa do ludzi tj. poświęcenie życia, bezinteresowne, miłość pokorna, walka tylko za pomocą dobra bez środków przymusu i nacisków - dlatego: "bez miecza..."
Opublikowano

Pierwsza połowa wiersza jest niezła, choć metaforyka miejscami dość oklepana:

"ale to nie miedź brzęczy
to dusza spływa po palcach

a to nie jest kartka i tekst
to kawałek Duszy"

Powyższy fragment do wywalenia w moim odczuciu, bo strasznie psuje niezłą resztę.
Natomiast druga połowa według mnie do licznych poprawek:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no nie wiem:) to nie ja, to św. Paweł - "...a miłości bym nie miał stałbym sie jak miedź brzęcząca, albo cymbał brzmiący" - cytat ten jest z resztą mottem nad moim tekstem co wyjaśnia aluzję literacką i kontrowersyjną kwestię cymbałów.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Już tłumaczę: chodzi o koncepcje miłości wg św. Pawła, gdzie ma ona wyglądać jak miłość Jezusa do ludzi tj. poświęcenie życia, bezinteresowne, miłość pokorna, walka tylko za pomocą dobra bez środków przymusu i nacisków - dlatego: "bez miecza..." Acha. W takim razie jest to źle - niezrozumiale - wyrażone. Przynajmniej dla mnie.
Dzięki za wyjaśnienie. :)

Pozdrawiam, R.
  • 1 rok później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Autor „W pustyni i w puszczy” opisał Romantyczną przygodę Stasia i Nel, Którzy postanowili uciec od rodziców I w tym celu ukradli słonia cyrkowego.   Opłacili koralikami marnej jakości Kalego, A Sabę pętem kiełbasy i ruszyli w świat Ku przygodzie przez pustynię bezkresną. Podziwiali dziką zwierzynę jak z bajek,   Spotkawszy żyrafę na sawannie, chcieli Pobujać się na jej szyi jak na huśtawce. A lew z wielką grzywą, na jedno tupnięcie, Uciekł poza horyzont, a ryk się niósł i niósł.   Razu pewnego stanęli na popas w oazie I w pniu dziurawym rozłożystego baobabu Zebrało im się na amory i przytulanki. W tej gorączce uniesień i całusków posnęli   Kąsani muchami tse-tse, co choróbsko przywlokły. Mea, wierna towarzyszka, pobiegła sto mil Z wiatrem w plecy do najbliższego dilera Specyfików, lecz sprzedano jej tylko   Podrobioną chininę i litr samogonu bez akcyzy Ze skorpionem zatopionym w środku... I tu niestety następuje luka w powieści, Gdyż ktoś wyrwał z książki znaczną ilość kartek.   Podejrzewam, że mrówki gniazdujące W drzewie przepędziły intruzów, a ci, Drapiąc się po tyłkach i brzuchach, pognali Pośpiesznie w nieznaną dal z nadzieją na CDN…   Ania Gaduła z klasy 5 b, najlepszej  
    • @bazyl_prost rozumiem:) myślę, że krzemu mało zawiera, więcej wody:) Wyszło mi pięć, idealnych placuszków z jednej cukinii:)
    • @violetta tłuszcz też jest zdrowy ale zimny nie grzany
    • @bazyl_prost prawie bez tłuszczu, bo dałam parę krople oliwy na patelnię:)
    • Dziad mróz, baba śnieżyca. Dziad mrozi i czasem nawet uśmierca. Na sercach są sople. Śnieg koi i nieraz chroni przed mrozem. Pokrzepia dusze.   Mróz i śnieżyca są nieraz poróżnieni, ale idą często razem. Niekiedy są żywiołem.   O wietrze też wspomnieć muszę.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...