Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie przybiegaj do mnie w noc ciemną
kiedy zwidy pięty ci skubią
niebo wciska w ziemię nikczemną
myśli rozum do reszty gubią

nie przybiegaj też zniewolony
rozpalony gorączką pragnień
ciała krzykiem jak ćma uwięziony
zasłuchany w spełnienia magię

nie przybiegaj w burzy szaleństwie
gdy czart w taniec ciebie porywa
przyjdź normalnie z kolorów wiechciem
powiedz ... kocham cię moja miła

Opublikowano

Seweryno
ta końcówka wg mnie psuje cały wiersz
tzn. kocham cię moja miła
skoro miałby przyjść z kolorów wiechciem

to niech w tym kolorze :)
zabrzmi ostatnia strofa zatem proponuję:

powiedz - stokrotko ty jedyna

i zgłoski też pasują:)

Bo ja bym tak właśnie powiedział
pozdrawiam

Opublikowano

"...to niech w tym kolorze :)
zabrzmi ostatnia strofa zatem proponuję:

powiedz - stokrotko ty jedyna

i zgłoski też pasują:)..."


no właśnie...zgłoski nie pasują... :(
melodyka ucieka
a pomysł przedni
podumam, bo wybór kwiatu nie może być dowolny...w jakąś symbolikę bym pobiegła
podumam
wielkie dzieki

seweryna

Opublikowano

nie przybiegaj do mnie w noc ciemną
kiedy zwidy pięty ci skubią
niebo wciska w ziemię daremno
myśli rozum do reszty gubią

nie przybiegaj też zniewolony
opętany gorączką pragnień
ogniem ciała jak ćma uwięziony
w spełnienia ,zasłuchany w magię

nie przybiegaj w burzy szaleństwie
taniec czarci ciebie porywa
przyjdź zwyczajnie z kolorów wiechciem
zanuć... kocham cię moja miła

zmiksiłam Seweryno, sorki,
buziaczki za to ES

Opublikowano

Droga Stanisławo!

zawsze zdumiewa mnie rozmaitość postrzegania obrazów jakoby takich samych
ileż w nas możliwości i wariantow
jakżeż różnymi skojarzeniami operujemy
bez tego nie byłoby wciąż nowych prób nazywania w sumie tych samych zjawisk, uczuć myśli
lubię szeptania z czyimiś myślami, lubię układanie tych samych puzzli w nowy jakoby obraz
dzięki za chwile ze mną spędzone, wielkie dzięki

pozdrawiam serdecznie
seweryna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • /Środek roku 2023/ Kompilacja prozo-poetyczna _____________________________________   Matko Ojców! Rozmieściłaś sześć gwiazd; na przestrzeniach bez mojej obecności Jako siódma gram wszystkim śmiertelnikom (niedoszłą) Od pierwszej ulotności na dziurach cygara   Miłością obdarzając niejednego człowieka, (wierzę w tego) bez włosów w ubiór — włosami innymi  rozkopie dziś węże z ostatniej przestrzeni   Piosenką ascetyzmu otwierając drzwi; jako Naród, spójrzcie w drewno, żelazo i złoto Do wartości bez władzy wydobywania! Przekażcie energią detal z łagodnych serc   Wtedy wspólnym łącznikiem ochroni Ziemię — wasza Elektra! (od podań dużo starsza)   Nie w pojedynkę — lecz wszystkie zaprasza; do pojednania 'intakacją' słów w czasie, gdy będzie trzeba głowy całej populacji unieść  w myślach mównic słów, za pozwoleniem.   Jeśli serce czuje głęboki oddech po wynurzeniu; dziedzictwo energii prosto wyemancypuje, z kamieni szlachetnych wpływając na ludzkie życie Poprzez naszyjnik do szyi — hessonit i kocie oko   Złączy macierz w jeden 'OM' Symbolem kosmosu, którym zakorzeniona karmicznie Ziemia z obydwóch   W środku dualizmu, przez 'skalę Ph' wskaże lingam; jako główny motor harmonii, skrycie od Wszechświata   Ucząc dziś szacunku wiary nie zdobyczą władzy, chociaż jądro osłabione poprzez wasz majestat, czuje tylko dalszy ból, więc przywróci porządek   Jeden amalgamat ze wszystkich dziedzin tworząc zwiniętym wachlarzem dla dobra, z ogółu ludziom; tlący się ogień pokoju, niech trwa po dzień dzisiejszy   ''Wasz tajny współpracownik wciąż działa w ukryciu''  
    • @EsKalisia mimo że ostatnia to jednak i ona umiera . Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Manek dobra już wiem o "co" chodzi..Olśniło mnie.   Wracając do Romy i jej wiersza - dla mnie jest treść

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Domysły Monika Ogarnął mnie mrok bijący z wiersza. Nadzieja, nam głupcom, umiera ostatnia Pozdrawiam, K.    
    • @Domysły Monika Zawsze trzeba się doszkalać. Kto z tym skończył nie tylko stanął w miejscu ale posuwa się nawet wstecz.  A kto siebie samego uważa za mistrza, jest głupcem. Mam takie życiowe doświadczenie, że im głośniej ktoś krzyczy o swoich zdolnościach, tym większym jest w rzeczywistości dyletantem. Mądrość jest skromna.   Co nie znaczy oczywiście, że ja jestem mądry. Jestem wyjątkiem.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...