Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Najważniejsze to,nie stracić nigdy serca i duszy
odbić się,od dna i spojrzeć prawdzie w te rade oczy,
choć mętna woda wokół i mgła wirom i kołem nam tańczy
złap się,tej gałęzi wystającej brzegiem w powykręcane konary,
cóż,że siły w tobie brak,tam toń z nurtem bardziej cię wystraszy
iskrą w ciało wskrzesza,w idący ogień płonący żar o wielkiej i mocy.

Bóg jest potężny,potężniejszy od naszej to wyobraźni
on jest wszędzie obecny,w wodzie,w powietrzu,na ziemi,
ale ty zawsze myślisz,że jesteś sam w życiowej stojąc matni
i musisz dźwigać,ten krzyż,co tak z rany boleścią mocno krwawi,
on słyszy twój modlitewny głos wołający,z tych korali i rąk różańcowi
przyjdzie w skrzydłach z anioła w czas-niewierny Tomaszu jakiś,żeś nagi.

Otrzyj te słone łzy z kropli rosy-otwórz swoje z ciemności oczy
świat jest piękny,tak cudowny dla nas człowieku-tylko stworzony
zło i dobro zawsze istniało zaraniem i cieniem stoi-z natury w te kąty
walcz podnieś się,nie poddawaj ćmą,a wiara pokona wszystko i zwycięży,
daj weto...powiedz stop!Zbudź się przegnaj precz-złe myśli siedzące głowy
otwórz serce w uczucie,a wnętrze dla słońca w okno światła z miłości płynący.





Dla tej-Złotej Mądrości.

"Ja jestem drogą prawdą i życiem...
Jeżeli zgubiłeś drogę,powróć do jej początków!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • miłość to drzwi za nimi tak wiele kochanych chwil złamanych serc   to czas pięknych bukietów i słów gorącej krwi usmiechów  łez   to coś co nigdy nie wstydzi umie pieścić noc rozumie     miłość to świat w nim można się odnaleźć lub zagubić
    • @andrew Dziekuję za piękny komentarz!  Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przemyślę ;) 
    • kupiłem ten budynek z myślą założenia w nim  Instytutu Radłowego (nie myślić z: Radowego).   usiłowałem wmawiać, że to nie żadna  komora gazowa na obrzeżach Krwawistanu,  ślady paznokci na  brudnych ścianach,  wydrapane smugi – to swoiste dzieło sztuki współczesnej,   a w ogóle – jesteśmy w Jęczmiennogrodzie,  największej wiosce Przenicznolandii. miło tu, choć znojnie, poczciwość w każdej z grud.   zjawiło się paru smutnistów twierdzących,  że wcześniej w tych murach mieściła się kostnica i prosektorium, a tam, gdzie ustawiłem obsypane ziemią biurka   – krojono.    nie pogorszył mi się nastrój. choć już nie chciałem  orać, wysiewać. budynek miał stać się moim domem. powiesiłem bukieciki w ramkach, zegar z wyszczerzonym cyferblatem. krzesła się ustawiło, odświeżacz został użyty, coby tak  nie wionęło cmentarzem.   przyszli następni, z jeszcze bardziej marsowymi  minami. i z krzykiem, że jestem głupi z tym swoim osiedlaniem się, próbą obłaskawienia, a pod warstwą poskrobanej farby drzemią freski,  bo przed setkami lat to miejsce było świątynią wyjątkowo parszywej sekty, a tam, gdzie stoi łóżko, składano ofiary całopalne. nie ze zwierząt.   mam to gdzieś. włączyłem media. Nickelodeon w  telewizorze, Nickelback w radiu. siedzę  uśmiechniuteńki, ciało coraz bardziej  przygotowuje się na ostrą blachę,  jeszcze nierozpalony ogień.   będzie dobrze.  
    • @bazyl_prost Ważne tematy poruszasz, ale to nie jest poezja, niestety dla mnie kiepskie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...