Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Nie łam się przyjacielu, każdy ma taką szansę"
/ dla Bonifacego Ł. /



słońca mamy zawsze tyle samo
daleko nie szukać - drogi wyboiste
każdy ma taką jaka mu przypadnie

sami sobie budujemy własny świat
na miarę czasu zmarnowanego nie
liczymy i ból wytykamy sobie palcami

jak u sąsiadki, zapominanie już bywa
regułą i nie ma się z czego śmiać nawet
zrywać boków - przydaje się teraz

czytanie instrukcji do każdego gadżetu
pogubienie kolejności daje opłakane
skutki co za diabła się nie odwrócą

reguły gry w miłości najważniejsze
linijka po linijce dokładnie zapisane
teraz na nic - gra się gdzieś zapodziała

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiesz Stasiu co Ci z wiekiem przyjdzie
Szczęśliwa Kobieto - suchy własny portfel najmniejsze zmartwienie
gorzej z tym drugim:))) Dzieki za kartkę i wszystkie Kosy
pozdrawiają :))
Opublikowano

Zaglądam czytam, chcę coś wpisać. Nie to nie to.
Zaglądam czytam, chcę coś wpisać. Nie to nie to.
Zaglądam czytam, chcę ...
Aż doszedłem do wniosku, że niechybnie polubiłem ten wiersz.
Tyle razy zaglądać i nie mieć nic do dodania?
Znaczy wiersz dobry i przyciąga. Na dłużej.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mnóstwo refleksji, a ten fragment zatrzymuje mnie przy czytaniu
chyba znowu wynalazłam dla siebie "memento" ;)
bardzo mi się podoba, zresztą jak wszystko, co piszesz
pozdrawiam, :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mnóstwo refleksji, a ten fragment zatrzymuje mnie przy czytaniu
chyba znowu wynalazłam dla siebie "memento" ;)
bardzo mi się podoba, zresztą jak wszystko, co piszesz
pozdrawiam, :)))
Bardzo miło Cię gościć i cieszę się z Twoich odwiedzin:))
Dziekuję i serdecznie pozdrawiam:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...