Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie wiem?
Co jest prawdą? Czy to, co widzimy?
Co nie jest kłamstwem? To, czego nie słyszymy.
Co nie jest ułudą? Czy nie to, co czujemy?
Co jest potrzebą? Czy nie to, czego pragniemy?
Czym jest pokarm? Czy chlebem dla ciała?
Co jest trwalsze? Słowo czy skała?
Czym jest miłość? Paletą dotyków i smaków?
Co to odwaga? Spojrzeć w oczy katu?
Co jest piękniejsze? Czy pierwsze wejrzenie?
Czy to, co w głębi duszy ludzkiej drzemie?
Co jest ważniejsze? Cnota czy swoboda?
Co się teraz liczy? Poezja czy nowa nowomowa?
Co to jest dobro? To, co dla nas dobre?
Co to szacunek? Czy tylko słowo modne?
Czym jest przyjaźń? Czy tylko przysługą?
Po co zdobywać ordery? By się chwalić zasługą?
Co to obietnica? Czy jedynie mowa kwiecista?
Czym jest honor? Tym, by więcej zyskać?
Czym jest wiara? Kazaniem z ambony?
Kto mi to wyjaśni? Wielki uczony?
Co ja o tym myślę, Dlaczego tak jest?
Po co żyjemy? Jaki życia sens?
Co jest na wierzchu? Dusza czy ciało?
Czy tych pytań aby nie jest dziś za mało?
Nie wiem.

Opublikowano

Ładny wiersz.Bardo mi się podoba.
Zawsze jest wiele pytań a zawsze mało odpowiedz. Ale kto pyta nie błądzi i zawsze na któreś pytanie dostanie odpowiedz.
Prawda człowieka zawsze wyzwoli,kłamsto może zdołować.
Ale też co oczy nie widzą to i sercu nie jest żal.
Zatem człowieka i różne sprawy należy oceniać bez uprzedzeń,zawsze zgodnie z prawdą.
Bo inaczej łatwo można skrzywdzić drugą osobę.Mówienie prawdy rodzi zaufanie i szacunek.
Oj, ale się rozpisałam.Naprawdę daję dużo do myślenia.
Pozdrawiam

Opublikowano

Fantastyczny wiersz!!! Naprawdę zaczytałam się....Jestem pod dużym wrażeniem...Poruszasz w nim ważne aspekty naszego życia. Zadajesz pytania, nad którymi warto się zastanowić i spróbować udzielić odpowiedzi....
Mam tylko jedno małe "ale":) " nowa nowomoda?" Masło maślane....Chyba,że to zamierzony manewr?:)Pozdrawiam i gratuluję:)

Opublikowano

Dziękuje za zwrócenie uwagi na mała literówkę:)- tam powinno sie znajdowac zdanie: czy nowa nowomowa?......:D Teraz już poprawione. dziękuje równiez za komentarze!:) Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • widzę cię triumfujesz zdobywasz duma spływa złotem miażdży pożądanie i zagłusza gniew świętość i grzech płoną na twojej skórze rozpacz i honor krzyczą w oczach.   mściwa niepokorna niezależna uwięziona w ramie męskiej wyobraźni? nie – ty rozrywasz ją na strzępy, nie błyszczysz ty spalasz.   Obraz G. Klimta, "judyta z głową Holofernesa". 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @infelia W Twoim wierszu wyczytać można tęsknotę, ból po stracie, ale i piękne wspomnienia, które nadają mu głębi. Zestawiłeś obraz dawnego, pełnego życia ojca z jego późniejszą słabością. No i mocna puenta – pożegnanie i poczucie niedopowiedzenia.
    • @Starzec Skromni w słowach, bez blasku, bez wrzawy, jak cichy strumień wśród pól i trawy. Lecz w czynach wielcy, w mocy zaklęci, prości w mowie, w działaniu — niepojęci.  
    • @wierszyki W Twoim wierszu ujął mnie moment przejścia od konkretów do metafizyki - od zeszytów do refleksji o życiu i stracie. "Rude włosy" i "jarzębinowy uśmiech" tworzą tak żywy, ciepły portret, że niemal można poczuć obecność tej osoby. A potem ten kontrast - "tak szybko zeszłaś usnąć" - brzmi tak delikatnie. A obraz dzieci niosących "uśpionej mamie" kasztany-serca jest przepiękny i rozdzierający jednocześnie. Wzruszający tekst!
    • @andrew Mam ogród z kwiatami, najwięcej róż i lubię na nie patrzeć - jak żyją i przekwitają zgodnie z cyklem natury. I rodzą się nowe. Napisałeś piękny wiersz o niezależności i harmonii w naturze. Ciekawy obraz kwiatów jako indywidualistów, które mimo że "nie przepadają za towarzystwem", tworzą razem coś wyjątkowego. Ta metafora klocków lego jest bardzo ładna - każdy element ma swoją przestrzeń, ale wszystkie razem składają się na zachwycający obraz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...