Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Klucz od serca"


Rekomendowane odpowiedzi

stoję - szczelnie od wewnątrz zamknięta
w pokoju po sufit pełnym urojeń
zarośnięta sterylną czystością
gojeń ran się nie doczekawszy
miłością która działa jak przynęta
oszukawszy samą siebie - stoję

siedzę - udając że echo nie pamięta
klucza schowanego pod poduszką
zachęta to do niemojego świata obcych
wróżką dobrych snów nie jestem sama sobie
chłopcy - to o nich lubią śnić inne dziewczęta
nadzieją ja zaś nie tknięta nawet maluszką - siedzę

leżę - we łzach, zaś dziurka od klucza uśmiechnięta
szepcze mi bym nie była jak szczęścia własnego morderca
przysunięta do dziurki oglądam cudze spełnione marzenia
serca ich na wierzchu tajemnice troskliwe gesty
zatracenia przez to się doczekałam i rozpaczliwej zachęty
przywołując więc wspomnienie pewnej twarzy chłopięcej - leżę

z kluczem połkniętym

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...