Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedzimy. euforial. muzyka
szlifuje nierówną posadzkę
dla której krzywonogi stolik buja
nami nieco wbrew
tej, która płynie, szlifując. płynie

jak czas. i mnożą się pety
w popielniczce, której zawartość
nieuchronnie przywodzi na myśl
nieuchronne.

zalany w trupa gość w rogu też
przypomina - ważne, by wyjść stąd o czasie.
jak można było by wyjść stąd nie w porę.
opuścić to miejsce.

dlaczego, pytam? dla jakiego innego
miejsca, skoro gramy w tą grę, tylko
dlatego, że nie ma innej?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...