Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Moje myśli buszują wszystkim kątom zaglądają-to i ciekawie
wszędzie jest ich to pełno,tych insektów latających,po głowie
odlatują w kosmosy z orbitami krążą kłując-to mnie,aj nieustannie,
nawet w snach igrają i tańcują w swawolnej i hucznej reju w zabawie.

Gdziekolwiek jestem one są ze mną,tak po prostu są dosłownie
przecież nie mogę,ich odpędzić i odgonić,jak roju w tą i szarańcze
w każdym kroku moim w kurzu,w piaskach ziemi-w pędzącym tumanie
w mgłach z wiatrami kolorowych tęczy,z burzami z grą gromy tany walce.

Błądzą w labiryntach a z ciemności spojrzą-na promienne i słońce
w gwiazdy,w księżyc,po nocy idą,po leśnym bezludnym ćmą ostępie
z okrętami z fali oceanów wpływają w zaciszne zatoki,w lądy nieznane
zaglądają jak złodzieje w szuflady,w szafy i kwiaty rosnące zielonej i łące.

Widzą piękności z nieba anioły i obrzydłe diabły,te i złe i dobre
przemierzają,po snach astralnych w krainy rajskie,tak mi odległe,
gdzie one już,nie były w tym czasie,tak światłe wiatraki jakże śmigłe
wędrowały po piaskach pustyni-szły w karawany szukały oazy w upale.

Szły z lękiem a oczy i w strach spoglądały,aż przeszywały o dreszcze
rzucały przepaścią próżnej otchłani spadały z gór lawinami w te i kamienie
wybuchały z erupcji wulkanami,gorącymi gejzerami,po iluzjony w złudy obrazie
kręciły w karuzelach zawirowaniom obłędnym koły-tańcowały i stawały w impasie.

Bawiły się uczuciami odbijały się wyrazem,różnych twarzy w tym i zwierciadle
wędrowały też,po fantazji i w prawdziwym bywając-też w życiu osobą w świecie
skakały sobie wilkiem w oczy,z pazurami,a jakże podstępnie w zęby warcząc złośliwie
czasem dla prawdy kłamały,lub odwracały kota ogonem,do góry nogami w krok przeciwnie.

Grały na nerwach a wersami kłóciły się z głupia,tak wszelako rade,tak bezsensownie
w dziurkę,od klucza zaglądały a paniom w powabne-o kształty nagie ciała oku niewieście
usta całowały,co w miody i słodycze spływały-a kwiatom latały"bajecznie kolorowe to motyle"
zdradzały i kochały,dla miłości to szczytowały w poezji i były nawet,dla niej mówiąc-a w"piekle".

Opublikowano

Znam ten stan...

"Gdziekolwiek jestem one są ze mną,tak po prostu są dosłownie
przecież nie mogę,ich odpędzić i odgonić,jak roju w tą i szarańcze"

Poza tym - "w dziurkę,od klucza zaglądały a panią"

Chyba powinno być "paniom"? Takich "błędków" jeszcze by się trochę znalazło.

Długie zdania i w dodatku dość dobrze brzmiące - a to rzadkie zjawisko. Tylko te "bajeczne, kolorowe motyle"... Ech...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:)
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...