Czarne wrony

[dorota komar]

Opuszczony człowiek - to samotnik
Człowiek samotny to - grzechotnik
Trudno być wtedy normalnym człowiekiem
Chociaż wszystko mija z wiekiem.

Czuję się podle w stosunku do siebie
Bo to wszystko, to wszystko jest przez ciebie
Przez ciebie te chwile okropne
I wtedy patrzę i widzę wszystko jak w oknie.

Mówisz- przeciez to twoja wina!
Dlaczego każdy ciągle mnie obwinia?
Dlaczego niespojrzy na to krytycznie?
Rozumiem, przecież wyglądałoby to komicznie.

Wtedy nie tylko byłaby to moja wina
Wtedy zadasz pytanie - za co mnie obwiniasz?
W końcu stwierdzą obie strony
Że to byly tylko trzy czarne wrony.

Odlecą one potem niby daleko
Lecz do mnie wrócą one z oddali
I znowu sama spotkam się z nimi na hali
I znowu będę sama, jak ten samotnik
Jak człowiek, jak ten wąż grzechotnik.

[kmeler]

Ciekawa kompozycja i porównanie;
Pozornie banalny konspekt daje tutaj rzeczowy rezulat;
Mam nadzieję, że autor(ka) przedstawi kolejne swe utwory

[dorota komar]

Kmeler.....widzę, że jesteś uprzejmy wyrażając komentarz co do mego wiersza.Napisałam go 20 lat temu!!!!!!!Wygrzebałam je z szuflady.Pomyslałam, dlaczego nie spróbować!Jest mi miło tym bardziej, że jesteś pierwszą osobą która skomentowała ten wiersz...pozdrawiam pa