niewerbalnie

[Anna_M.]

bóg komponował słowem
później nauczył nas mówić

i wznieśliśmy czarę
rozstrojenia

dziś nie mam nic
do – powiedzenia mnie drażnią

chcę z tobą pić ciszę
do mnie nie trzeba mówić dwa razy

pozwól mi czytać zapisane strony
twoich dłoni

[Bogdan Zdanowicz]

Świetne!
Aż dziw, że nikt tego teraz tu nie odczytał... (nie ma witolda marka ;|)
Zmieniłbym tylko (na pewno, koniecznie)
chcę z tobą pić ciszę
- to jest b. b. b. nie!
E tam, robię swoją wersję (tak mi najłatwiej ;)

bóg komponował słowem
później nauczył nas mówić

i wznieśliśmy czarę
rozstrojenia

dziś nie mam nic
do – powiedzenia mnie drażnią

chcę z tobą upić się ciszą
bo do mnie trzeba milczeć

pozwól mi czytać co zapisane
z obu stron twoich dłoni
Sorry za ten akt wandalizmu, ale to w szale tfurczym ;)
pzdr. b

[Agnes]

Bogdan nie ma racji, byłam tu przed nim :)
oczywiście nie sposób się nie zgodzić, że wiersz jest dobry, jednak odnoszę wrażenie, że jeszcze niedopracowany. dlatego wersja Bezeciska w połączeniu z Twoją Anno, najbardziej do mnie przemawia.

pozdr. a

[Tomasz Obłuda]

o ten mi się podoba bardzo.

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:) Wszystko pięknie, podoba mi się, ale mam pewne ale;)
No bo - ja wcale nie chcę się upić ;p
A tak poważnie to chodzi tu o "picie", nie "wypicie", bez skrajności, o coś trwalszego, bardziej stałego, czy pewnego w tej całej zmienności i nietrwałości, o coś "ponad"

No i te dłonie raczej od wewnątrz zapisane, chociaż tu się zastanowiłam, bo faktycznie, z każdego fragmentu człowieka można coś odczytać.

Dziękuję za opinię, miły ten wandalizm.
No i właśnie - gdzie się podział Witold Marek;p?

Pozdrawiam.

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:) dziękuję za opinię, nie jest idealnie, no tak, całe szczęście:)
pozdrawiam.
:)

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

fajnie, dziękuję