Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

bo tylko z ciszy rodzi się w nas siła


seweryna żuryńska

Rekomendowane odpowiedzi

a kiedy wszystko wykrzyczała z siebie
trzasnęła drzwiami, echem łomotnęła
skuliła oczy pokornie jak niemi
z pustymi dłońmi bezradnie stanęła

jak mgłą włosami myśli otuliła
chciała pół kroku lecz w drętwocie trwała
spazmami ból wylewała na ziemię
jak ranne zwierzę agonicznie drżała

aż cicho skomląc ścianę przytuliła
w jej chłód łagodny skronie zatopiła
i jak na krzyżu bezbronnie zawisła
bo tylko z ciszy rodzi się w nas siła

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

drogi Stefanie

niekiedy nieskromnie myślę, że masz dla mnie wiele uśmiechu i wyrozumiałości
zawsze powiesz miłych słów kilka
tyle w nich jakiejś wewnętrznej dobroci, takiego dobrotliwego pogłaskania po główce
albo lubisz moją pisaninę ot tak po prostu
albo masz wiele względu dla wieku, co mniej by mnie radowało
jakkolwiek...

dziękuję z serducha całego
seweryna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...