Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Codziennie spełniamy zbudowany w sobie kodeks:
paragrafy ściskanych rąk, ratyfikowane pocałunki,
właściwe narzekania i akceptowalne żarty.

Kochamy zgodne z oficjalnym kluczem odmienności
i udowadniamy samym sobie słuszność
poprawnych odpowiedzi. Ciosy za przyjaciół
bohatersko odbieramy wyobraźnią, leczymy parodią
i żyjemy dalej.

Potem kończymy, odtwarzamy odpowiedni schemat
i wracamy do siebie, samotności i snu.

Wciąż wierzymy w przyszły dzień.

Opublikowano

Dobry wiersz, jasny, niewydumany i mówi o nas samych.
Lecz jedyną wadą moim zdaniem jest ta liczba mnoga - spełniamy, kochamy itd.
Myślę, że w pojedynczej byłoby bardziej przejmująco, a i tak odbiór na tym by nie stracił.
Choć może się mylę i czepiam niepotrzebnie.

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rozumiem, niektórzy nie lubią pisania w 1. os. l. mn.,
bo to w pewien sposób angażuje czytelnika w wiersz,
miałem tu jednak na myśli siebie i ludzi dookoła mnie.
Ale cieszę się, że generalnie się spodobał :).

Pozdrawiam, Gaspar :).
Opublikowano

"Kochamy zgodne z oficjalnym kluczem odmienności" - bardzo mi się podoba. (Mogę to cytować?)
Głęboki i pełen treści wiersz. Choć styl nie jest dostępny dla "każdego lepszego". Pointa trafiona jak dla mnie, bo jej znaczenie jest dobrze mi znane. Gratuluję napisania dobrego wiersza.

Opublikowano

Czytałem, myślałem (hehe) i tak jakoś nie wiem, co by tutaj powiedziec - każda klasyfikacja opiera się na tym, że każdy nie za bardzo musi się z nią zgadzac. Szczególnie, że pomimo pewnego kodeksu, czy wzorca zachowań nie jestem pewny wielu rzeczy, zależnych od danej sytuacji.
Zato bardzo pasuje mi 2 strofa, a szczególnie 1 wers - i chocby dla niej warto jednak było przeczytac, a i ocena wzrasta.
Dobre, nie bardzo, ale mocne dobre.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wyciepłabym "odmienność"
i "dzień" z końca
wogóle jestem za radą Premiera przy-Byłego, że możnaby go odchudzić (wiersz, nie Premiera). niekoniecznie jak uczynił on (Premier, nie wiersz), lel ciut by się zdało. albo nie tak rzeknę. moze ciut mu dmuchnąć w piórka, nie zaszkodziłoby? a nawet tak na próbę? :)))

cmok ;)

właśnie zaczynam się odchudzać;P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wyciepłabym "odmienność"
i "dzień" z końca
wogóle jestem za radą Premiera przy-Byłego, że możnaby go odchudzić (wiersz, nie Premiera). niekoniecznie jak uczynił on (Premier, nie wiersz), lel ciut by się zdało. albo nie tak rzeknę. moze ciut mu dmuchnąć w piórka, nie zaszkodziłoby? a nawet tak na próbę? :)))

cmok ;)
może, bo ja wiem? :D

serdecznie, Gaspar.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jest mi niezmiernie miło, że chociaż ten jeden wers ;).
Dziękuję, pozdrawiam.

Nie jeden, a 5 wersów.
Bo potem z tą wspólną niejako "samotnością" też się nie mogę zgodzic - ale sumiennie odczytałem raz jeszcze :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jest mi niezmiernie miło, że chociaż ten jeden wers ;).
Dziękuję, pozdrawiam.

Nie jeden, a 5 wersów.
Bo potem z tą wspólną niejako "samotnością" też się nie mogę zgodzic - ale sumiennie odczytałem raz jeszcze :)
i to - ta sumienność - cieszy mnie

pozdrawiam.
Opublikowano

Kasparku, ja jestem za maleńką liposukcją, mimo to
uważam, że całkiem zgrabnie [i wiesz, że lubię prozowato :P]

----

Codziennie spełniamy zbudowany kodeks:
paragrafy ściskanych rąk, ratyfikowane pocałunki,

właściwe narzekania i akceptowalne żarty. Kochamy
zgodne z oficjalnym kluczem odmienności

udowadniając samym sobie słuszność
poprawnych odpowiedzi. Ciosy za przyjaciół

bohatersko odbieramy wyobraźnią, leczymy parodią
i żyjemy dalej. Potem kończymy i

odtwarzając odpowiedni schemat wracamy do siebie,
samotności i snu. Wierzymy?

----

mniej więcej tak :). zwykle aż tak nie ingeruję, ale tutaj mnie
natchnęło. kilka momentów naprawdę warto przemyśleć.

serdecznie pozdrawiam Karspena :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...