Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zbieżność imion i nazwisk przypadkowa


Rekomendowane odpowiedzi

Ten przerażający świat-
wyspy za horyzontem
.

Chciałabym, żeby te historie zaczęły się w innym mieście,
rozwijały swoje prywatne dialogi między
nową koncepcją zabytków i ulic. Ale znowu ten Kraków
przepływa pod skórą, wychodzimy z domów i to jest ta
permanentna wizja : liczenie kościołów bliskich jak śmierć
i zaspokojenie głodu. Majaczące wariatki spowiadają się przechodniom,

liczą swoje drobne monety, może nawet przepowiadają
z nich przyszłość, jeśli dałeś dużo możesz być przerażony
zbyt nachalnym słowem dziękuję. A po drugiej stronie

rynku wsiadam do obcego auta. Pewien dziadek chce
mi pomóc i wiezie mnie na ulicę 29. Listopada.
I mam coraz wolniejszy oddech, kiedy śnię na jawie,
podczas tej krótkiej wycieczki, kiedy on miał córkę

Elżbietę i ona właśnie tak samo jak ja.
Albo tak : Lakier. Szkło. I nawet amulet podobny.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

śniĘ :)

obserwacja świata jest najważniejsza, chyba w tę stronę zmierza dzisiejsza poezja, to jest modne. ja lubię, nie wiem jak inni, nawet nieźle Regino. poprzedniego nie skomentowałam, bo jakieś techniczne błędy były i mi się nie podobało jak to wygląda.

pozdr. a

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

witam ciebie, no obserwacja świata, a wiesz, że akurat ostatnio na ten temat była dyskusja u mnie na studiach, ponieważ wręcz nam taką nakazano, ażeby nie zaplątać się we własnym "ja" bo taka maniera, przy którymś z rzędu wierszu może być nużąca w sensie chodziło o zróźnicowane stany emocjonalne

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mamy tu wiele wspólnego! owszem, moje miasto rodzinne, ale pisałem już wiele razy na tym portalu: tu są wspaniali ludzie, choćby tacy jak Bogdan Zdanowicz, żeby nie wysuwać siebie przed szereg...:))); samego miasta nie lubię, choć sto lat spędziłem w Teatrze Słowackiego, w krużgankach kościoła Dominikanów i kościoła Franciszkanów, gdzie często odbywają się koncerty, chodziłem na Wawel nie tylko do znajomych konserwatorów ale regularnie na stołówkę, Kanoniczą
znam lepiej niż mieszkanie...ale miasto męczy klaustrofobią i śmierdzi, więc nazywam go krakówkiem, mieściną między Ojcowem a Kobierzynem - co wymowne; ludzie są tu cudowni, naprawdę niezwykli i dla nich warto tu bywać...a mieszkać chciałbym na przełęczy Liliowe, albo na Granatach, w Tatrach, ach! J.S
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mamy tu wiele wspólnego! owszem, moje miasto rodzinne, ale pisałem już wiele razy na tym portalu: tu są wspaniali ludzie, choćby tacy jak Bogdan Zdanowicz, żeby nie wysuwać siebie przed szereg...:))); samego miasta nie lubię, choć sto lat spędziłem w Teatrze Słowackiego, w krużgankach kościoła Dominikanów i kościoła Franciszkanów, gdzie często odbywają się koncerty, chodziłem na Wawel nie tylko do znajomych konserwatorów ale regularnie na stołówkę, Kanoniczą
znam lepiej niż mieszkanie...ale miasto męczy klaustrofobią i śmierdzi, więc nazywam go krakówkiem, mieściną między Ojcowem a Kobierzynem - co wymowne; ludzie są tu cudowni, naprawdę niezwykli i dla nich warto tu bywać...a mieszkać chciałbym na przełęczy Liliowe, albo na Granatach, w Tatrach, ach! J.S

czy to mnie ma zachęcić, czy zniechęcić do Krakowa?:)) - myślę, że ludzie bywają wspaniali lub nie niezależnie od miejsca zamieszkania, ale może czegoś nie wiem?:))
ale wywołałam temat!
biję się w pierś z hukiem:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...