Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z różnych doniesień, a także pogłosek
nasuwa się tylko jedyny wniosek:
Jak wygrasz serwis, lub inną maszynkę
zamień na koniak, lub wina skrzynkę
a z głowy... nie spadnie ci nawet włosek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





To nie hipisi, lecz staruszkowie,
już zapomnieli co to pstro w głowie.
Cała ich wina -
to kofeina
i nie najlepsze, niestety, zdrowie.
Opublikowano

A może dziadki zaszaleć chcieli,
dlatego kompot sobie wstrzyknęli?
Wszyscy coś biorą, gdzie spojrzysz w koło
Wnuczka żre amfę, wnuczek ćmi zioło...
a, że strzał złoty był... nie wiedzieli.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ani rymu, ani żartu, ani wersów pięciu, ino klepanie w klawiature co ślina przyniesie

pa
U.
Urszulanka jakaś drętwa
jak zza murów zakonnica
już Ci kiedyś wyjaśniałam
że ten dział to piaskownica

i tu właśnie mam ochotę
z kolegami porymować
a Ty swoje złośliwości
pod habitem możesz schować
Opublikowano
"ani rymu, ani żartu, ani wersów pięciu,
ino klepanie w klawiature co ślina przyniesie"


za to Ci, co we własnym zadufani zadęciu
wyklepują swe mądrości, jak sklepowa w GS-ie

pa
Opublikowano

hierarchia wartości naszych też się zmienia z wiekiem
to co kiedyś krew burzyło nie rusza człowiekiem
na złośliwość i głupotę jest już człek odporny
najważniejsze dobre zdrowie i humor wyborny

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Słucham sobie właśnie Pana Bartoszewskiego,
najlepszy chyba przykład, na to o czym mowa.
Humorem facet tryska, choć przeżył tyle złego,
a mądrość w "Starym Piecu" i myśl jest ciągle zdrowa.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ani rymu, ani żartu, ani wersów pięciu, ino klepanie w klawiature co ślina przyniesie

pa
U.


Popatrz też co piszą inni,
których tak hołubisz
a szybciutko spokorniejesz
i swą butę zgubisz.

Limerykiem się zaczyna,
ale komentarze …,
spójrz co wypisują inni
wtedy się okaże …

A ci co się prześcigają
w swojej elokwencji
to są czubki i niedojdy
tyle, że nadęci.

Lecz wśród nich nie szukaj nigdy
HAYQ i Beenie
bo ta dwójka jest nad nimi
i za to ich cenię.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...