Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
historia Wiktora jest mi inspiracją


jeszcze jest czas na błękit
w oczach z dnia na dzień
przybywa jasności

oddech na bujanym fotelu
zdobyty jak dwa bieguny
bez prognozy pogody

każda noc jest dłuższa
zakwitajcie
przed storczykami
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Chociaż za oknem raczej zimowo to po przeczytaniu wiersza
poczułem wiosnę przez ten błękit i storczyki .
Ale duży plus należy się za całość ,to znaczy
za poetyckość i duszę którą w sobie ma.

pozdrawiam WALDEMAR
Opublikowano

Na razie szybki rzut oka - i w "oczach" - przybywa jasności (chociaż o tych "oczach" w poezji współczesnej byłoby co napisac, a obecnie czytam o użyciu rzeczownika "serca" w poezji Oświecenia - coś ok. miliarda razy :)
Ładne - ale jeszcze zajrze wieczorkiem na spokojnie :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Chociaż za oknem raczej zimowo to po przeczytaniu wiersza
poczułem wiosnę przez ten błękit i storczyki .
Ale duży plus należy się za całość ,to znaczy
za poetyckość i duszę którą w sobie ma.

pozdrawiam WALDEMAR

Talarku ! bardzo Ci dziękuję za miłe słowa.
Serdecznie pozdrawiaM.
Opublikowano

chyba pamiętam historię (możliwe? wklejałaś link?). dlatego odbiór mam mniej wiosenny, choć mimo wszystko jest w nim optymizm. paradoksalnie najbardziej podoba mi się "zakwitajcie przed storczykami", chociaż nie mam pojęcia dlaczego storczyki

/S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Michał! wkleiłam link,gbybyś zajrzal wiedziałbyś o storczykach.
PozdrawiaM>:))

zajrzałem jeszcze raz w link i sprawdziłem też informacje o storczykach. przepraszam, ale rozpoznaję tylko róże, tulipany i jeszcze takie żółte (akurat zapomniałem nazwy). Próbowałem skojarzyć storczyki z roślinami, które nietypowo kwitną, np. raz w roku albo raz w życiu (ale już wiem że to agawa)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ładnie skomentowałaś. Dzięki.   Pozdrawiam :)
    • Miłość może też otwierać na innych, takie państwo pan i pani ciągle w sobie zakochani... Co do innego państwa to się nie wypowiem  
    • @Leszczym Och, zęby dziewiątki! To stomatologiczna arystokracja, zęby mądrości do kwadratu! Podobno ich dentysta, ujrzawszy je na pantomogramie, zdjął okulary, przetarł je i szepnął: "To już nie jest ortodoncja, to jest metafizyka". Odradził usuwanie, twierdząc, że wyrwanie dziewiątki grozi nagłą utratą zdolności do rozumienia poezji współczesnej i filmów Davida Lyncha. Od tej pory owo państwo nie tyle przeżuwało jedzenie, co kontemplowało jego istotę. Każdy kęs jabłka stawał się dla nich filozoficznym traktatem o naturze przemijania.  
    • @Robert GorajTwój wiersz czytałam już wcześniej - zrobił na mnie duże wrażenie.  Dla mnie  jest bardzo dobry, przemyślany. Siłą utworu jest jego konkretność (Lwów, ulica Piekarska, słowo "Bajraktar", graffiti), które sprawiają, że nie jest to abstrakcyjne. Rozpacz nie jest głośna - to wewnętrzne zastyganie z bólu. Budujesz atmosferę ciężkiej żałoby. Tyle mogę Ci napisać od serca, którym czytam wiersze. Nie znam się na technicznej stronie tworzenia i nie czuję się kompetentna na udzielanie konkretnych wskazówek. Jestem też "świeżakiem" i kompletnym amatorem (niecałe 2,5 miesiąca na portalu) i absolutnie nie mogę ci ich dać, też chciałabym otrzymywać konstruktywne opinie co do warsztatu. Bardzo dobrze, że poprosiłeś Annę o spojrzenie na wiersz. Ma wrażliwość i intuicję. Natomiast Naram-sin potrafi napisać trafnie to, co może dolegać tekstowi, warto go posłuchać. Nieraz się myli, ale jest człowiekiem, więc to zrozumiałe. Przepraszam, że nie mogę pomóc. Pozdrawiam i trzymam kciuki za Twoje i Twoich przyjaciół plany.    ps. A mój wiersz "Pod ziemią" zrozumiałeś doskonale, chciałam nim (i jeszcze dwoma innymi) przypomnieć o wojnie w Ukrainie.
    • Zapalam światło, ku tobie. Popatrz jak budzi się jasność. Kiedy wychodzą z nas słowa, łagodnieje każdy akcent.   Nie czas wiercić dziury butem,   z nich są prawdziwe przepaście, w które wpadają minuty, a tak naprawdę potrafisz -   - podnieść się z tego milczenia.   Nie warto męczyć obuwia upartą i tłustą myślą. Niech jak słonina się topi, schnąca na słonecznym haku,   wnet skruszoną... wiatr rozwieje.   Chodź, jakby już było dzisiaj, potem jutro, nigdy wczoraj. Ja potrzebuję cię tutaj.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...