Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Papiery, papiery, pieczątki i podpisy,
strzeżemy ich jak władców, jak dzieła wielu lat,
bijemy im pokłony, robimy z nich odpisy,
już mamy w celulozie odbity wielki świat.
Papiery, papiery, co miały ludziom służyć!
Pracujesz dla nich ciężko, a one płacą źle,
stawiają wymagania, potrafią wszystko zburzyć,
choć miały tylko świadczyć, ochraniać cię i strzec.

Dyplomy, ustawy, świadectwa, zwolnienia,
rachunki, zlecenia i twe uprawnienia,
talony, recepty, statuty, bilety,
umowy, kasacje, raporty, karnety,
angaże, nagany,
sprzedaże i plany.

Pieniądze, pieniądze, czerwone i zielone,
strzeżemy ich jak bogów, padamy wprost na twarz,
depczemy każdą świętość, by dojść z pokorą do nich,
na każde bohaterstwo w obronie ich nas stać.
Pieniądze, pieniądze, co miały nam pomagać!
Papiery służą dla nich, a z nimi wielki świat.
Pieniądze mogą zabić i ginie gdzieś odwaga,
gdy tylko nas opuszczą, w opiekę nie chcą brać.

Dwadzieścia i dziesięć to razem trzydzieści,
dodajmy znów dziesięć – to już jest czterdzieści,
plus tauzent i dycha – to tysiąc pięćdziesiąt,
i jeszcze dziesiątka – już tysiąc sześćdziesiąt,
i jeszcze z tą willą –
nareszcie jest milion.

Nawyki, nawyki, maszyna pełna krążków,
papiery i pieniądze, praktyczne twoje dni,
nawykłeś do poleceń, do rytmu obowiązków,
bez tego nie potrafisz dokonać prawie nic.
Nawyki, nawyki, mechanizm tego świata!
Ruch naszych przyzwyczajeń, ten napęd naszych ciał,
ta władza nad mózgami, co forsę ma za kata,
papiery za policję, a za rozsądek – szał!

Dyplomy, ustawy, świadectwa, zwolnienia,
dwadzieścia i dziesięć to razem trzydzieści,
rachunki, zlecenia i twe uprawnienia,
dodajmy znów dziesięć – już mamy czterdzieści,
sprzedaże z tą willą,
angaże i milion.

Opublikowano

Kurcze jak się już wydukało rytm, Ty każesz zmienić tempo. Do takich tekstów tylko jednostajnie, nie inaczej. (chodzi mi o rytm)
A z tymi liczbami - zły pomysł. Ale powiem Ci coś Oxyvio usuń te przerywnikowe wyliczanki, zostaw same regularne strofy, a zmieniam się na plusik.]
pozdrawiam jimmy

Opublikowano

Stefanie, masz rację, zapomniałam o tych najważniejszych, które nasilniej sterują nszym życiem! A może "dośpiewasz" mi jakąś strofkę o nich? (Obiecuję być posłuszna papierom z przepisami o współautorstwie!).

Michale, wiedziałam, że to Ci się nie spodoba, bo znam już Twoje gusta i antygusta. Ale wiesz - licz no się ze słowami. Tylko tyle.
PS.: Mnie też niektóre Twoje wiersze wydają się... naiwne. Ale może nie o to chodzi, żeby one wszystkie były akurat super mądre? Może są też inne wartości utworów literackich?

Jimmy, dlaczego wiersze mają być jednostajne? I "takie" - to znaczy jakie? I dlaczego zły pomysł z liczbami? Według mnie to wszystko wyraża - lepiej czy gorzej - atmosferę tego, czym wypełnione jest nasze życie (przynajmniej w pracy, ale nie tylko, zresztą pracujemy coraz więcej godzin co dzień). Owszem, bez zmian tempa wiersz byłby jeszcze bardziej monotonny, ale czy to na pewno wyszłoby mu na korzyść? Myślę, że bez tych przyspieszeń zrobiłaby się kołysanka, a przecież nie o to chodzi, tylko o wrażenie rytmicznego wykonywania ciągle tych samych, schematycznych czynności, niekiedy właśnie przyspieszających, bo czas goni i terminy popędzają.

Sokratexie, dzięki za pozytywny komentarz. Aż za dobrze? - rozumiem, że wiersz aż nudny? No cóż, możliwe, bo rzeczywiście w kółko pokazuje to samo zjawisko i jego trzy motory. Tak, chodziło o wywołanie monotonii i cieszę się, że mi się to udało, nawet jeśli przedobrzyłam. Ale niewykluczone, że gdyby do tego dodać odpowiednią melodię (a to znowu wszakże jest piosenka, bo ja mam do tego skłonność), to nie byłby aż tak nudny. Niestety nie umiem komponować muzyki. :-(

Opublikowano

Acha, to dlatego nic nie publikujesz. Rozumiem. ;-)
Jeśli chodzi o moją "urażoną dumę", to posprawdzaj sobie czas kolejnych komentarzy: najpierw przeczytałam i skomentowałam Twoje komenty pod innymi wierszami, a dopiero potem pod moim.
Nie uraziłeś mnie, nie przejmuj się, żadnej tragedii nie spowodowałeś, dzieciaku. :-)
A pod "wierszem" Zygmunta Augusta nabijałam się głównie z "wiersza" Zygmunta Augusta, dopiero w drugiej kolejności z Ciebie, i to raczej niezłośliwie akurat.
W tej chwili przypominasz mi Franka Dolasa z "Jak rozpętałem drugą wojnę światową".
Pozdrówko!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


aha
mam to równo gdzieś, z kogo i gdzie się nabijasz
cokolwiek napiszesz, powyższy wiersz to gówno
i nic tego nie zmieni
przykro mi

i proszę nie ogniskować uwagi na komentatorze, bo to marny sposób obrony
Opublikowano

"Michale, wiedziałam, że to Ci się nie spodoba, bo znam już Twoje gusta i antygusta. Ale wiesz - licz no się ze słowami. Tylko tyle."

Nie widzę żadnych podstaw liczenia się ze słowami - napisałem "głupie" i ten tekst taki jest - jakby był dobry, napisałbym ze dobry - i tyle. Nie mam obowiązku rozwijac dlaczego, bo tutaj nawet za bardzo nie ma w czym grzebac. Jak leży kupa, to nie sprawdzam patykiem, czy nie ma pod nią dwóch złotych.
Po prostu działałem pod wpływem "skupienia etycznego" (wg Tatarkiewicza), albo inaczej - "emocją wstępną" (wg Ingardena) i tak wyszło. Oczywiście nie jest mi przykro.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Ja obstaję przy schematach. Nie chcę jednak brać udział z tym zmasowanym ataku, tylko zapraponować rozwiązanie:
te właściwe zwrotki zostaw jak są, a wyliczanki, owszem niech będą krótsze i wmagają pośpiech życia, ale niech też opierają się na statyce.
Ale ja się nie znam, ajk chcesz to spróbuj, zobaczymy jak to wyjdzie.
pozdrawiam

Opublikowano

Jimmy, dziękuję za komentarz i zainteresowanie wierszem. Przemyślę to.
Nie musisz się znać. Po prostu pisz, co Ci się podoba, a co nie. Tylko o to chodzi w odbiorze sztuki. :-)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No uwierz nareszcie, że nie ogniskuję swojej uwagi na Tobie! :-) Dlaczego uparcie tak Ci się wydaje? Doprawdy, jesteś jeszcze śmieszniejszym egocentrykiem niż Franek Dolas! :-)))
Natomiast co do Twojej recenzji... Nie wiem, co dla Ciebie znaczy metafora "gówna". Ale nie widzę tu znamion żadnej przemyślanej interpretacji ani możliwości nawiązania dyskusji. Nie ma jak zacząć rozmowy z Tobą, podobnie jak z szympansem lub osłem. Widzę, że "naukowo" umiesz rozpracowywać tylko wiersze na poziomie tego Zygmunta Augusta. No cóż, życzę powodzenia w dalszej "twórczości".
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A, to przejaw bardzo wysokiej kultury osobistej oraz ogromnego zasobu słownictwa, a także niezbite świadectwo umiejętności rzeczowego uzasadniania swojego "skupienia etycznego" i "emocji wstępnej".
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A, to przejaw bardzo wysokiej kultury osobistej oraz ogromnego zasobu słownictwa, a także niezbite świadectwo umiejętności rzeczowego uzasadniania swojego "skupienia etycznego" i "emocji wstępnej".

Ja nie lubie lac wody - lipa to lipa, a przerzucanie się argumentami - bo ty nie rozumiesz, bo są inne poetyki, bo trzeba rzeczowości, bo trzeba argumentów itp... to kolejna lipa. Lipą jest też lubienie wszystkiego, lipą jest też bycie bezkrytycznym, a najgorszą lipą jest pretendowanie na bycie poetą na podłożu korzeni... z lipy.
Opublikowano

"A Ty co genialnego w nim publikujesz?"
"to dlatego nic nie publikujesz. Rozumiem. ;-)"
i cała reszta tego postu, odnosi się do mojej osoby bezpośrednio
to co to jest? odwracanie kota ogonem i przenoszenie ciężaru dyskusji na osobę komentatora
w tym tekście nie ma czego interpretować, jest tak przerażająco dosłowny i trywialny, że interpretacja jest niemożliwa
poza tym głębia myśli przewodniej mnie powaliła, to dlatego nie potrafię napisać "konstruktywnego" komentarza
a tak na serio, to po prostu szkoda pisania, trzeba by napisać ze 3 strony na temat gniotowatości tego tekstu, a na to trochę szkoda czasu
poza tym dziwię się, że ktoś, kto odpowiada inwektywami na "niewłaściwe" komentarze, odnosi się potem do czegoś takiego, jak kultura osobista (dziwnie pojęta zresztą)
ps. "gówno" nie było metaforą, jak pomyślisz, skąd się ono bierze, to będziesz wiedziała, co mam na myśli (zwolniłem się z obowiązku bycia kulturalnym)

Opublikowano

Kiedyś tak napisałem:

NUMEREK

królem jest od fiskusa PIT
tuż za nim gna generał CIT
ze złotą kartą chodzi PIN
z tobą zrośnięty ważny NIP

numer DO paszportu PESEL
kodzik pocztowy prawa jazdy
koszuli butów biustonosza
tyłka kaloszy i bamboszy

na delikatnych nóżkach ptaków
na świńskich krowich uszach gnojnych
w banku na koncie na jej liście
w dzienniku szkolnym i płac listce

największe jednak w parlamencie
i na rządowym firmamencie
czy afer niewidzialne zdalnie
no i na koniec – te w sypialni

Opublikowano

M. Krzywak i Vacker: skoro nie macie zamiaru dyskutować i uzasadniać swoich aroganckich komentów, to po co w ogóle je wypisujecie? Chamstwo dla chamstwa? Z braku lepszych rozrywek? To naprawdę żadna sztuka.
Vacker napisał: "Zwolniłem się z obowiązku bycia kulturalnym". To wszyscy widzą nie od dzisiaj. Widocznie kultura za trudna dla ciebie. A dlaczego innych nie zwalniasz z tego obowiązku wobec ciebie? Boisz się ludzi? Jakaś trauma? Nawyk przyjmowania pozy obronnej? Przymus wydawania ryków zamiast rozmawiania? Słabym psychicznie osobnikom wydaje się, że kiedy są chamscy, to są silni.
Michał: Wiesz, znowu Ci się pogorszyło... Tobie chyba zaczyna być źle na świecie tak w okolicach końca zimy, a polepsza Ci się latem, kiedy robi się ciepło. Tak wynika z moich obserwacji, ale jeszcze będę prowadzić statystykę komentów i notatki wniosków na bieżąco, może te badania coś jeszcze wykażą.
Buźka, uroczy dżentelmeni, pa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...