Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

(dla Żan...)

spróbuj bosymi stopami przejść
po rozżarzonych kamieniach wspomnień
na drugi brzeg . przelej duszę na papier
i rzuć go za siebie , a czas zamknie koło .

wypłyń nocą na miasto . zanurzona w ocean neonów ,
poddaj się przyjaznym prądom przypadku .
zachowaj dystans , dystans ...

twoi niewidzialni bracia przyniosą Ci wiarę
i miłość kiedy zgubisz chęć życia .
pomyśl o ćmach , których świecące oczy prowadzą
w jasność na końcu świecy i uwierz

bo nasze krótkie życie jest czasem na magię
i doskonalenie się w sztuce
wędrówki do Absolutu . bo choć słabi jesteśmy
to nie wolno nam zwątpić ...

nasz czas jest naśladującą złudzenie przemianą ,
nieskończonej przyszłości w nieuchwytne
wiecznie trwające Teraz .
i Zawsze .

Opublikowano

Nie podoba mi się moralizatorski ton w pewnym fragmencie. Nie znoszę urabiania.
Z tego co wiem, to w takich wierszach nie stosuje się kropek, ani przecinków...
Wersyfikacja schlastana...do poprawy.
Wogóle nie podoba mi się...jak dla mnie brzmi jak tekst piosenki hiphopowej.
Pozdrawiam

Opublikowano

Niestety, nie znam się i nie walnę tu Panu definicji...mogę tylko posługiwać się jakąśtam intuicyjną wiedzą, ale i tak nijt nie powiedział, że to nie będą wierutne bzdury...
Proszę popatrzeć na co niektóre wiersze z tego działu, które nie mają ani kropek, ani przecinków...takim wierszem chciałbym widzieć ten, choć rozumiem, że każdy autor ma swoją wizję. Ja prezentuje jedynie odczucia przy zetknięciu się z nią.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gosia pamiętasz wieczory w DKFie? nad głowami w letnią noc wisiała nam srebrzysta pajęczyna Drogi Mlecznej a pilot Hermaszewski wykonywał pierwszy krok w chmurach....   Wanad. Bizmut. Astat. zakrzywiajmy czasoprzestrzeń i terraformujmy Marsa załogo G! cała naprzód! stokrotki śmieją się do słońca ach...i..och!
    • @Gosława To piękny wiersz o przemijaniu i akceptacji. Metafora Anny jako gliny jest niezwykła: coś, co kształtujemy własnymi rękami, ale co jednocześnie wymyka się kontroli, "przecieka przez palce". To bardzo ludzkie doświadczenie. Szczególnie porusza mnie przejście od zewnętrznego obrazu (olchy, jesień) do intymnego gestu - tego mówienia o siwiejących włosach. Ta odpowiedź: "nie to tylko babie lato skryło się w puklach" to cudowne przemienienie straty w coś delikatnego, poetyckiego. Jest w tym wierszu coś niedopowiedzianego, co sprawia, że wraca się do niego myślami. Ten "los który sobie zagotowała" - czy to wyrzut, czy po prostu konstatacja?
    • @Wiesław J.K.Napisałam "delikatnie kpisz" - i to mialo być dowcipne. :))) Nie miałam takiego zamysłu, aby ich bronić. :))) Dziękuję za odpowiedź. 
    • @huzarc Twój wiersz jest manifestem: proza życia jest płaska. Ratunek i sens tkwią w odważnym, surrealistycznym akcie twórczym, zdolnym przekroczyć banał. - ta tak w skrócie :) Dobrze napisany wiersz !  
    • @Robert Witold GorzkowskiTak właśnie pomyślałam, że tęsknisz za tamtymi klimatami. Niestety ja nie miałam szansy poczuć tej atmosfery. Pozdrawiam.  @lena2_Właśnie tak jest, dają namiastkę nieśmiertelności. Dziękuję i pozdrawiam. :)  @Marek.zak1"Chwilo trwaj" już przechodzi do mojego codziennego słownika, niesie dużą dawkę optymizmu. :) Hotel Poller w centrum raczej nie należy do skromnych.:)  Zaczynam niebezpiecznie utożsamiać obu Marków. :))) Dziękuję za komentarz.  @iwonaromaŚlicznie dziękuję! :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...