Podlaskie dróżki (z lotu ptaka)

[I.K.]

Dróżka na połaci jakby malowanej
zda się wąską kreską wśród pól kolorowych.
Prawie niewidoczna jak nitka osnowy
bajecznej tkaniny misternie utkanej.

Jaki mistrz ją stworzył w darze twórczej weny?
Czy igły z tamborkiem, czy krosna używał?
Tu trójkąt i kwadrat, tam kreskę wyszywał.
Tu błękit, tam złoto i mnóstwo zieleni.

Choć cały ten arras pięknością swą mami
to wzrok szuka miejsca w świecie jedynego.
Wąskiej dróżki, lasu, jak domu swojego
gdzie serce się splotło z wierzby korzeniami.

[Piotr_Jasiński]

Czytam i taka inna ta dróżka.
No tak "z lotu ptaka" tak by to wyglądało,
wystarczy wysilić troszkę wyobrażnię i
"Tu trójkąt i kwadrat, tam kreskę wyszywał.
Tu błękit, tam złoto i mnóstwo zieleni".
Pozdrawiam serdecznie

[Tali Maciej]

lekko i rytmicznie
dla mnie to wiersz na plus

[Beenie M]

Dróżka jak widać ciągle ta sama, ale jej obraz zmienia się jak w kalejdoskopie. Pokazujesz uroki tego miejsca w czasie, a teraz jeszcze z lotu ptaka.
Bardzo ładnie, rytmicznie - na plus.
Pozdrawiam serdecznie

[Fagot]

Rytmiczny, dobrze się czyta i do tego ładny obraz malowany słowami, dobry wiersz
Pozdrawiam

[Waldemar Talar]

Miły ten wiersz, i taki prawdziwy z tą zmiennością obrazu.
pozdrawiam Waldemar