Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Blask slonca, niemrawo wstaje Manhatan
Szybko, szybko zdazyc przed zachodem zycia
Twarze zaspane rzygaja usmiechem
Biegna, biegna po cel do zdobycia
Empire kluje smogiem zmeczone powietrze
A na chodniku czlowiek zaraz zamarznie...
Mgielka prazonych orzechow, unosi sie leniwie za rogiem
I tylko szczury w metrze przygladaja sie temu uwaznie.

Opublikowano

Sorry, ale ja też nie widzę tu nic poza widoczkiem, i to mało poetyckim.
Po co ten przecinekpo "orzechów" - tam, gdzie gramatycznie powinno go nie być?
A czy Manhattan nie pisze się przez dwa t?

Opublikowano

Z przecinkiem po "orzechów" się zgadzam - jest niepotrzebny. I z Messalinem, że to tylko obrazek - też. Niezły, co prawda (poza tym, że ni w ząb nie pasuje mi tu to "rzyganie"), ale obrazek. Bez puenty i jakiejś myśli filozoficznej, moralizatorskiej, czy jakiejkolwiek. Niemniej - sam opis mi się podoba. :)

Jednak rada i równocześnie prośba na przyszłość - zainstaluj sobie polską czcionkę. Skądś ją na pewno można wygrzebać, nawet na Manhattanie. :)

Pozdrawiam, R.

Opublikowano

To zdecydowanie nie jest miasto Spike'a Lee ani Woody'ego Allena...
mysie dziurki
pokazać łatwa
to sprawa
dla reportera
poeta ma stworzyć
poemat...
(nie wiem może potrzebny jest uniwersalny motyw "łapki" albo "trutki", kombinuj a jeszcze wrócę)
pozdrawiam Jimmy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O, tak; noga na kuli upadku luk da - pu i luka - nagonka to.    
    • @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...