Człowieku

[Agata Pawlus]

Żegnaj mój Aniele

Może spotkamy się w twarzy człowieka
Jak kiedyś, gdy byliśmy młodzi
Pamiętasz jak się poznaliśmy?
Ten strach...

Żegnaj mój Aniele

Może jeszcze kiedyś wejdziesz w mój świat
Bardziej poruszony mym łkaniem niż burzą
Pamiętasz nasze dni?
Ten strach...

Żegnaj mój Aniele

Kiedyś wrócisz, jak Ten, który nigdy nie odszedł
Kiedyś będziesz tu, jak ja, która nigdy nie odeszła
Kiedyś zapomnimy, że odszedłeś
Ten strach...

Człowieku

[Marcin Jagodziński]

wiersz jest bardzo słaby, od tytułu po koniec, przez banalne spostrzeżenia, niedopowiedzenia -- w sumie pasowałby bardziej jako tekst piosenki dla bardzo, bardzo młodzieżowego zespołu.

[Iris_IK]

Absolutnie nie jest to wiersz do działu dla zaawansowanych!
Powtórzenia, celowe w Twoim zamierzeniu, odniosły taki skutek, że wiersz jest monotonny i nudny. Ostatnia strofa to całkowite masło maslane. Infantylność daje sie wybaczyć , jeśli Autorka w informacjii o sobie wpisała prawdziwą datę urodzin, ale wtedy co mają znaczyć słowa:
"Może spotkamy się w twarzy człowieka
Jak kiedyś, gdy byliśmy młodzi ".

Za dużo patosu , powtórzeń , sprzeczności jak na jeden wiersz!

Pozdrawiam.
I.