Zgłoś

Jest raz do roku dzień życzliwości W mdławych uśmiechów lukrze fałszywym Bywa w zieleni też dzień radości W gorycz wetknięty – dni nieszczęśliwych   I dzień pamięci o tym lub owym (Sprzed lat trzydziestu lub nawet trzystu) Dzień zakochanych (w pudrowym różu Zwietrzałych perfum, podwiędłych listów)   Dzień świadomości (jednak bez wiedzy) Albo bez skruchy – dzień pojednania Bez samochodu dzień w kłębach spalin Oraz dzień słuchu – bez wysłuchania   Bywa przyjaźni dzień – z nożem ostrym W głębi kieszeni groźnie ukrytym I dzień łączności – bez połączenia Z innym istnieniem odrębnym bytem   Jest dzień przyrody – pośród betonu I dzień samotnych – w objęciach tłumu Lecz w kalendarzu jednej brakuje Tej skromnej kartki – na dzień rozumu

@Dariusz Sokołowski  Raczej wiersz biały, nie ma rymów.  Metrum 7/6,  po 13 sylab w każdym wersie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zapis zmieniłam, mam nadzieję, że już nie kłuje w oczy. "zatętnie" również poprawiłam, dziękuję za wychwycenie błędu. Fajnie, że choć końcówka Ci przypasowała. Pozdrawiam również :)

…pod powieką w skroni ??? Tak niestety wynika z zapisu ):, poza tym : zatętnię jeśli już… Dopiero końcówka jest ciekawa, pierwsze dwie strofy wybrzmiewają zbyt dosłownie, naiwnie, pozdr.

Proza poetycka o charakterze refleksyjnym    Łukasz Jasiński