absurd istnienia- książki, prostytutki

[Robert Respondek]

otwarte stronice zdradzają czytelnikom swą zawartość
stojące przy drogach autostradach prostytutki
swoją niechęć zostawioną na karcie tytułowej
wdzięczą blaskiem przyjezdnych
rozcapierzone w dłoniach miękkie okładki

kruczoczarne włosy ponętnej damy bohaterki kilku powieści
zmuszające do cierpienia wysiedziane fotele
obklejone spermą cieknącą
niknące w tonach kurzu zreflektowane marzenia
spuszczone bezwiednie na ramiona albo
osiadłe na półkach osadzone
rozrzucone w porywistym wietrze sztucznej miłości

zdrady nie liczone przez nikogo
filigranowe bądź rubensowskie kobiety
zdrady fabuły mylność ocen i spostrzeżeń
albo karłowate stwory
błędy dedukcyjne fałszywe wnioskowania

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

gada aby doprowadzić do absurdu
rzeczywiście za dużo za dużo za ...
a w pierwszej linijce nie potrzebne "swą"
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Czarna Perła]

coś w sobie ma ten wiersz..można vby dopieścić i jakąś pointe dosadną wynaleźć, a wytwór gadulstwa skrócić, można by dopracować, nie jest źle :)

pozdr.