Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

*** (życie niczym porozrzucane puzzle)


Drobinka10

Rekomendowane odpowiedzi

Świąteczny wieczór
I ja zamyślona
pośrodku rozsypani
własnego życia

Gdzieś w koncie
nikłe marzenia
z początku świata
albo i… - już
nawet nie pamiętam
kiedy brałeś moje
serce w swoje ramiona
tuliłeś i pieściłeś
niczym boginię
Wszelkich Dobrodziejstw

Pod oknem – śmierć
spoglądająca mi głęboko
w rozszerzone ze strachu
źrenice oczu
głośny tupot i milczący
krzyk niemocy

Nieopodal mojej własnej nogi
tragedia tamtej nocy
pogrzebane radości i szczęśliwości
dnia codziennego

A za Tobą- cichy powiew
wiatru i delikatne niczym
fale morskiej wieczności
wspomnienia dozgonnej
nierozerwalnej przyjaźni

Wszytsko tak bliskie
sercu a jednak
mam nieodpartą ochotę
zasypać kurzem
wywołane bezsilnością
przeszłości i teraźniejszości
powątpiewania

we własne istnienie


/kolejny wiersz skopiowany z mojego profilu na spojrzenia.com jak narazie nie mam odwagi niczego nowego tu dać co nie zostało tam "sprawdzone"/

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...