Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na wiele rzeczy patrzę inaczej
Nie-obiektywnie, po swojemu raczej
Przez własną soczewkę przefiltrowane
Bez cudzych odbić, zniekształceń i ramek

Uczył Gombrowicz niezależności
Swych własnych sądów niezawisłości
Że o wielkości ma świadczyć nie to
Że ktoś Słowackim, ale że poetą

Mnie nie potrzeba cudzych osądów
Nie chcę nad dusza swą oddać rządów
Jeśli ktoś myśleć sam nie umie
W pęd owczy wpada i ginie w tłumie
Jemu podobnych średnich statystycznych
Wyznawców Wielkiego Brata wytycznych

Ja wiem, takich jak ja się nie lubi
Większość mniejszości nie hołubi
A mnie się dobrze ze swoim żyje
Bo jak coś wszystkich, to jakby niczyje

Opublikowano

Świetny wiersz! Naprawdę głęboki i bardzo dobrze napisany. Nie ma takich zbędnych wzruszeń "oh-ów" i "ah-ów". Po prostu rzeczowy i zrozumiały. Tak trzymać :)
Nie widzę błędów, rytm wg mnie jest zachowany. Dobrze, że rymowany :)

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano


Racja..Jak cos jest do wszystkiego to jest do niczego..

Wreszcie wiersz na poziomie..
Bardzo mi sie podoba..Z wyjatkiem rytmu, ktory zgrzyta w paru miejscach, a przy wierszach tego typu powinien byc on nienaruszony..

Mam jeszcze jedna rade.Niech pan nie stosuje za czesto rymow typu a a b b to dodaje wierszowi banalnosci, a tematyka jest przeciez powazna.Gdyby bylo a b a b bylo by chyba lepiej.

Ogolnie jednak bardzo mi sie wiersz podobal i ciesze sie ze w koncu znalazlam jakas perelke.Wyroznia sie pan z tlumu:)

Opublikowano

plus za rytmikę choć osobiście bym gdzieniegdzie ją podreperowała np:

-Że ktoś Słowackim, ale poetą

-Jeśli ktoś sam nie potrafi myśleć
W pęd owczy wpada i w tłumie ginie

-Ja wiem,że takich jak ja się nie lubi
Większość mniejszości tu nie hołubi

-Bo jak coś wszystkich, to jakby niczyje - a tu nie wiem :) o jedną sylabę bym skróciła ale nie wiem jak i którą :) może bo jak coś wszystkich to jest niczyje?....choć trochę głupio brzmi, no naprawdę nie wiem.

Poza tym czepialstwem to powiem, że wiersz mi się baardzo podoba, ciekawy tytuł i bardzo ładne rozwinięcie w treści a nie tego się po nim (tytule) spodziewałam :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy poczujesz ciszę tul się do niej nie pozwól by była sama Cisza nie lubi samotności jest czuła delikatna rozumie nas Cisza to nie pustka - jest namacalna ma w sobie dużo poezji Ciszy trzeba się nauczyć ona jest tego warta nie omijajmy jej
    • Ken uda łani maca. Pana Paca mina, ...
    • @MigrenaCzytając większość Twoich wierszy o miłości i namiętności, mam wrażenie, jakbym cały czas czytała jeden i ten sam.   Z tego wyłuskałam sobie ostatnie trzy wersy.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Bo one mówią coś nowego i są bardzo intrygujące, otwierają szerokie pole do interpretacji i choć, podobnie jak cały wiersz, zapewne są obliczone na wywołanie mocnego efektu, tym razem wyłamują się z narzuconej im funkcji i prowadzą do ciekawych rozważań. Cielesna, zmysłowa miłość zazwyczaj jest stawiana w opozycji do sfery duchowej. No właśnie, dlaczego? Bóg, tworząc nas na swój obraz i podobieństwo i dając nam świat przeżyć seksualnych, musiał jednoznacznie wskazać, że jest to jeden z Jego pierwiastków, zaszczepionych w człowieku. I ludzie są w stanie zbliżyć się do Boga, ale być może Bóg, aby w pełni odczuć ten stan, z taką samą głębią i mocą jak kochający się namiętnie ludzie, musiałby sam narzucić jakieś ograniczenia na własną Wszechmoc, Wszechwiedzę, Wszechobecność... Raz to zrobił, ale w innym celu. Nie dla siebie samego.  
    • Alu… Nie wszystko, co piękne, musi trwać. Niektórzy przychodzą tylko po to, by zapalić w nas światło, które potem niesiemy sami.   Nie bój się tego. To, co w Tobie płonie - nie jest zależne od nikogo.   Nie musisz czekać na list. Już go masz - w sobie.   Bo odpowiedź na Twoje słowa zawsze przychodzi, czasem w ciszy, czasem w cieniu kogoś, kto przeczytał je w nocy.   31.10.2025
    • @Annna2 Aniu. tym wierszem mnie zaskoczyłaś :)   czytając zobaczyłem Cię znów młodą, studentkę, dziewczynę.   tak jak kilka tygodni temu pytałem Cię czy studiowałaś na ASP.   bo tak mi do Ciebie przylgnął pewien obraz.   była tam dziewczyna, trochę niezwykła bo mądrzejsza i poważniejsza od nas.   ładna. warkocz czarnych włosów, zniewalający uśmiech, piękna kobiecość.   i kiedy tutaj przyszedłem, zacząłem czytać Twoje wiersze.   i tak mi się od razu skojarzyło.   miała na imię Anka.   takie moje refleksje ......     bo Twój wiersz pulsuje wieczną tęsknotą, gorzkim kontrastem i nieśmiertelnością nadziei.     zawsze piszesz świetnie. ale ten dzisiejszy wiersz......skubaniec mnie przeniknął !!!!!      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...