Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

list


Rekomendowane odpowiedzi

Napisałaś "żadnej zdrady
byś nie ważył się - o zgrozo!"
Oj, przewrotnaś Ty kobieta
Życie z Tobą pachnie prozą.

Jeszcze każesz liczyć w wierszach
Te sylaby i akcenty
I o puencie mam pamiętać.
Żyjąc z weną - mam być święty.

Lecz nie święci garnki lepią,
Ja wiem dobrze moja pani:
Jeśli pisać ma poeta -
Musi chodzić zakochanym.

Wiem, że liczysz na poetę,
Co nie kocha tylko w wierszach.
Lecz gdy miłość niespełniona
To poezja - najpiękniejsza.

zainspirowany wierszem Ali

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zacz, w poezji marne życie
człek wciąż chodzi wedle chmury
acz, nią najeść się sowicie
nie da rady - stąd zwiń "pióry"
i na ziemię - a na poły
nie popioły lecz anioły
w górze mogą baraszkować
nam "człowiekom" być - się chować
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

miłe panie tak po cichu
wam napiszę
i was proszę, by nie mówić
nic nikomu
że nie ważne dla poety
jest współżycie
a wiersz walnie kiedy wena
gości w domu

wiersz piękniejszy, kiedy wena
muśnie serce
lub przegląda się w nim cała
w pełnej krasie
wtedy wiersze najcieplejsze
i najszczersze
bo w nich miłość co króluje
ponad czasem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



człek stłamszony musi chodzić
wedle burzy
ino patrzy gdzie zabłyśnie
lub gdzie grzmotnie
to napięcie i ten stres
już nie służy
więc przycupnie na odludziu
gdzieś samotnie

czasem wenę molestuje
gdzieś na kompie
klecąc jakąś rymowankę
- klawiaturą
buja w chmurach, w końcu weżmie
zimną kąpiel
by na ziemi nagle wrzasnąć
jak ponuro
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...