Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tłumię się w autobusie, ukrywając fakty wskazujące
na brak zażenowania ucieleśnieniem kurtek i ciepłem
oddechu innych przypadków losu.
przedwczorajszy mężczyzna obok z taśmą pcv
na palcu wsiąka w szybę. pewnie
lubi maczać nos w cudzych przystankach.

myśli osłupiały w uścisku drążka. dojeżdżam
do nadmiaru urbanistycznych idei.
wszystko przez Perrot`a. twórcy żelbetonowego bytu
na czterdziestu metrach kwadratowych przestrzeni,
prostokątnych chwilach snu i konfliktów
przy okrągłym stole w ciasnej kuchni.

w końcu zatrzymuję ulicę pod nogami. zawrocławia się
w głowie, kiedy idę w stronę moich przekątnych
monitora, swoistych chwil oświecenia, kolejnych stopni bezsenności.

może dzisiaj nauczę się wypijać herbatę póki gorąca.

Opublikowano

ja tam nie wiem, ja tu tylko piszę:) to prawie jak zamiatanie...
ale się mnie wydaje że to fajnie, że rozpoznawczo, a może się zapętliłam rozsłowach? eee, gdybym się miła zastanawiać to bym już dawno przestała pisać.
dzięki za wgląd.
pozdrówki

Opublikowano

Zajebisty, zajebisty. Dawno nie czytałem takiego dobrego wiersza. I takiego dobrego intelektualnie...bo nie przesranego, przez wsadzanie na siłę całego "Słownika wyrazów obcych". Co jest czesto spotykane. Skojarzyłem sobie ten wiersz z choinką świąteczną przystrojoną w kilka szyszek, świeczek i parę drobiazgów. Choinka ta stoi z boku wielkich "radzieckich" drzewek na których wiszą bombki,cukierki,orzechy,lamety. A jednak to ona jest najpięknięjsza i podoba się wszystkim (oprócz żołnierzy radzieckich)::))Pozdrówka. p.s.Akurat słucham koncertu Morrisona...ten wiersz świetnie się zgrywa z nim. Nie lubisz Wrocławia?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś twoja kolej zapalić  świeczkę by  wiedzieć do czego wracać nawoływać zbłądzonych żeglarzy wyrywać białym bałwanom   dziś twoja kolej nie zamykać bram czekać z ogarkiem na rozdrożu sprawdzić obecność tak wielu jeszcze chowa się w sobie dziś twoja kolej trwać
    • @Migrena... dobrze określone, bezwzględność losu może.. to.. splatać. Dziękuję Ci za dobre słowa. @infelia... masz rację, na drugi raz, przed snem.. przerzućmy się na bajki... ;) Dzięki za uśmiech. @Waldemar_Talar_Talar... gdy mieszkałam u Mamy, też wieszałam pranie na zimnym strychu, w tym okresie. @Berenika97... Bereniko, jak dziękować za taki komentarz... widzisz wszelkie pobocza w treści, nieraz nawet więcej, niż sama miałam na myśli. Odniosę się do.. wszechdobra.. tak, abstrakcyjne, ale jakże prostolinijne. Niech nam wszystkim dobrze, spokojnie się darzy w tych zwariowanych czasach.  Dziękuję Ci bardzo za zostawioną refleksję.   Pozdrawiam Was serdecznie.
    • @andrew I plastyczny...  
    • Nie wiem jak i kiedy dotarłem do domu. Obudził mnie lekki, popołudniowy deszcz, cicho dzwoniący o brudne szyby. Pozostało mi tylko kilka wspomnień. Samotnego picia do współczujących oczu zielonych, młodej barmanki. Swoich grzechów nie zapije. Duszy też nie wykupię od diabłów za ostatnie kilka, pałętających się po kieszeniach płaszcza groszy. Dom uciech pamiętam. Dom mistrza i jego krągłych, krasnych czarownic. W rogu najdalszym sali, sami literaci i poeci. W gryzącym dymie biełomorców. W oparach ciężkich, gorzelnych. Był tam z nimi przy stole czarny, duży kot. W szranki na równi z nimi przepijał. Na wódkę i zakąskę z kawioru, tak samo jak na myszy tłuste łowny. Miał muchę różową, upiętą pod szyją i cylinder na główce zgrabny. Neseser, widać też jego, stał obok krzesła. Skórzany, szyty, szykowny. Wasz przyjaciel i krajan - mówił spokojnie bardzo męskim i głębokim głosem kot - Zginął. Nie dalej jak godzinę temu. Stracił głowę pod kołami tramwaju. Przykry widok. Byłem przy tym. - chwycił zgrabnie napełniony po brzegi kieliszek w prawą łapkę, wychylił szybko i do dna. Czknął tylko cicho. Puścił jeszcze filuternie oko do, palącej u wejścia do sali tanecznej, pięknej siostrzyczki Maszy.   Wieczorem by zwalczyć objawy kaca, postanowiłem udać się na urokliwy spacer po prawie pustym prospekcie. Gdy wróciłem, właśnie zadzwonił telefon. Była to policja. Pytali czy znam może jako doktor i pracownik uniwersytecki, profesora przybyłego z Niemiec o nazwisku Woland. Bo jest pilnie przez służby poszukiwany. Odparłem zgodnie z prawdą, że nie znam nikogo o tym nazwisku. Lecz pamiętajcie panowie. Rzekłem im ponuro. Szatan nie jedno nosi imię. Potrafi mieć i w kocie pomocnika a w osobie literata - marnego kuzyna.
    • myśli odpływają   pod powiekami zmierzch    czuć zapach … jutra w nowej szacie  bez makijażu    11.2025 andrew   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...