Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sen zwierząt

Fanaberka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Fanaberka

Fanaberka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dzwony – ziemia z wytworną wizytą w niebie.
w odpowiedzi – rzadki w tych stronach
śnieg. biały płatek przed katedrą.
topnieje na ruchliwym języku.

jeszcze przed chwilą w blasku, a już
czarny wąż drogi. anioły za nami na palcach.
żywiczne są ich pióra, płaszcze mleczne,
spod bursztynowych skrzypiec
przezroczyste krople – dzwonki Papageno.

tak sowy śnią o nocy w teatrze
opuszczonym przez wladcę. za szybami

palą się ogniska i nasze gdzieś płonie
w chmurach popiołu po długim ogniu lata.

mówisz szeptem – sen zwierząt panuje
w sarkofagach ze znakami imion
a ciemność przychodzi z każdym
zmierzchem. jak dzwoni

cisza tej nocy, łyżeczka w kubku.


.

Rhiannon

Rhiannon

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się! Mnóstwo tu dźwięków i błysku wśród nocy. Ciemności - zimowej, ultramarynowej i szaroczarnej, gęstej, w krypcie. I ostrego blasku śnieżynek, jak diamentów.

Nie wiem, czemu akurat tak, ale w ten sposób to wszystko widzę. <:>
Pozdrawiam, R.

Black&White

Black&White

Opublikowano
Opublikowano

Chyba lubisz kulture Egiptu i interesujesz się jego historią. Wiersz ma tego widoczne oznaki. Utwór mi się podoba, jedynie anioły za pierwszym razem kiedy go czytałem wytrąciły mnie z rytmu. Za drugim razem przeszły gładziej.

Pozdrawiam

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Ładnie napisane, druga strofka dla mnie także nasłabiej wypada, nie mniej, przeczytałam z przyjemnością.
(...) palą się ogniska i nasze gdzieś płonie
w chmurach popiołu po długim ogniu lata... to zdanie ślicznie brzmi.
Pozdrawiam Fanaberko... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • P.Mgieł
      jeśli to w tobie nie wrzeszczy

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      jeśli musisz się zmuszać, zapomnij. świat ma dość ludzi, którzy tłuką słowa jak zardzewiałe gwoździe w spróchniałe deski. jeśli nie budzi cię w nocy ta brudna prawda, która gryzie od środka jak szczur — daruj sobie. życie i tak cię połknie, a nawet się nie zakrztusi. pisz tylko wtedy, kiedy nie pisanie zaczyna cię dusić, jakby ktoś wbijał ci kolano prosto w gardło. a jeśli przyjdzie to naprawdę — nie pytaj, nie proś o pozwolenie, nie wyglądaj oklasków. po prostu otwórz drzwi i pozwól temu potworowi wyjść, nawet jeśli zostawi po tobie tylko pusty pokój i podłogę pełną zębów. bo inaczej będziesz tylko kolejnym głosem, którego nikt nie usłyszy, nawet ty sam.
    • DawidMotyka
      na klatę

      Przez DawidMotyka · Opublikowano

      żyj choć nie masz już sił a ciało ciąży jak stal mimo to idź nadal w przód życie swe przyj jak w bal żyj choć wydaje ci się, że nie potrafisz a inni cię tylko w problemy wpędzają pokaż jak jesteś silna jak z swego centrum życia swą moc dodają żyj choć wydaje ci się to niemożliwe zmęczenie ci doskwiera na co dzień drżące są nogi twoje i piwne rozruszaj więc ciało na trampoliny korzeń żyj choćby na przekór innym uwierz w siebie gdyż to cud i wtedy na pewno przyjdzie chwila lepsza najmocniej że kochasz życie swe jak miód żyj całym sobą całym sercem bierz wszystko na otwartą klatę nie tylko gdy czujesz się szczęśliwa poczuj jak życie rzuca cię udanie na matę trzymaj życie mocno w pięściach nie daj sobie w kaszę pluć nigdy na drobiazgi się nie rozmieniaj na zawsze w tym życiu się na nowo ucz
    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsisza to masz inne, ładne zalety i interesują mnie:)
    • Arsis
      ***

      Przez Arsis · Opublikowano

      @violetta pewnie i brakuje. a komusz jej nie brakuje...
    • Aleksandra Pietruszka
      Ból

      Przez Aleksandra Pietruszka · Opublikowano

      Ból Najgorszy ból to ten, który widzimy u bliskich Wszyscy czują jak zamykasz się w sobie i stajesz się niski Czujesz jak szpilki wbijają Ci się w serce, w oczach stają łzy A ty musisz być silny i wytrzymały jak kły Mimo wszystko kły też mogą się kruszyć Lecz trzymasz się dalej, nie toniesz, by tylko ich ruszyć Oni muszą ruszyć się z miejsca i dalej żyć, bo gdy ktoś umiera Stają w miejscu i czują jak ten ktoś ich ze sobą zabiera.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...