Tam, gdzie ludzie się słuchają

[Nuria Igła]

-Ciii!- warknął pan Sza.
-Sza!- odburknął pan Ciii. Biały kraniec horyzontu malował się za końcem wyblakłej, szerokiej drogi parkowej.
-Nic nie mów.- szepnął pan Sza. – Bo nas usłyszą!
-Tak, tak… Pełna dyskrecja.- pokiwał z przekonaniem głową pan Ciii. Nieufnie spojrzeli na kłaniające się na wietrze korony drzew.
-O! O! To już odchyliło małżowinę! Nic nie mów! Nic nie mów!- powiedział pan Sza.
-Myślisz, że mnie usłyszało? Co za bezczelność, żeby tak podsłuchiwać ludzi! – oburzył się pan Ciii.
-Wiatr wyłapuje nasze słowa i niesie je TAMTYM!- ostrzegł pan Sza. –A one powtórzą słowo w słowo!
-Tak! Powtórzą!- potwierdził pan Ciii.
-Dlatego my musimy milczeć, dla naszego dobra!
-Bezwzględnie!
Pan Ciii i pan Sza ruszyli dalej ścieżką, zerkając podejrzliwie na kołyszące się korony drzew.

[Black&White]

Psychodeniczne. Działa na podświadomość, tylko jak dla mnie ta małżowina troche psóje efekt tajemniczości. Fajne, jako wstawka w książce przed roździałem zrobiłaby nastrój.

Pozdrawiam

[Marcin Gałkowski]

krókie...
ale ciekawe=)

[Nuria Igła]

Dzienx ;)

[Rhiannon]

No, i schizofrenia gotowa... ;D
Zadziwiające, jak wielu ludzi się dzisiaj tak właśnie zachowuje...
Świetne! Do Ulubionych! :)

Pozdrawiam, R.