Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Takich świąt wielkanocnych jakie obchodzilismy w tym roku jeszcze nie miałem.Tuż przed świętami zaczęły nadchodzić życzenia.Pan dozorca naszej kamienicy złożył je pierwszy i w dowód,iż życzenia są szczere wręczył mi 1/2 l.wódki.
Sprzątaczka p.Stasia nie przyszła w Wielki Czwartek sprzątać,ale przysłała życzenia i 1/2 l.wódki.SMS-y w moim telefonie się skończyły,wszyscy znajomi i obcy składali życzenia,posłańcy mojej żonie przynosili kwiaty,a mnie po 1/2 l.wódki.
Przyszedł nawet sam p.dzielnicowy w cywilu i wraz z życzeniami wręczył mi 1/2 l.wódki.
Zapowiadały się prawdziwie polskie święta,wódki wystarczyło nawet na śmigus-dyngus.
Tradycja u nas istnieje taka,iż świąteczne śniadanie spędzamy w gronie rodziny.
W tym roku rodzinka nie przyszła,ponieważ piastowała 4-letniego wnuka ,zresztą nie
pijącego.
Od niedzielnego poranka rozlegały się dzwonki.A to kominiarze,a to listonosz,a to śmieciarze,
a to przedstawiciel p.prezydenta,a to przedstawiciele zrzeszenia prawników polskich,a to domokrążcy,a to przedstawiciele różnych związków twórczych,artystów malarzy,poetów,
prozaików,pisarzy lewicowych i prawicowych,a to nowopowstałe przymierze katolików,
świeckich,Żydow i muzułmanów,przyszedł nawet proboszcz naszej parafii z ministrantem
i ministrantką,która na trzeżwo przewozi turystów dorożką po Krakowie.Wszyscy składali życzenia i wręczali mi 1/2 l.wódki.
Moja żona była bardzo uradowana i postanowiła zrobić eksperyment śniadaniowy.Zaprosiła wszystkich,jak leci na wspólne,poniedziałkowe picie,które nazwała śniadaniem wielkanocnym.
Ja niestety nie wziąłem udziału w eksperymencie,ponieważ niedawno wróciłem z odwyku alkoholowego w Kobierzynie pod Krakowem,mam epilepsję poalkoholową i nie lubię p.prezydenta i proboszcza.
Po godzinie picia rozpoczęły się bruderszafty.Proboszcz całując się z kominiarzem powiedział
-mów mi Józek - nie mów mi ksiądz.Poczem kominiarz wygłosił przemówienie,iż wcale nie jest kominiarzem,tylko byłym rzecznikiem prasowym p.prezydenta,a po przekręcie w Wydziale Spraw Pokrętnych widział jak p.prezydent osobiście schował worek z pieniędzmi w kominie.
Było to dwa lata temu w Pokrętowie,ale jest podejrzenie,iż w całym Pacanowie worki z forsą chowa się w kominach.Zwolnił się więc z posady za porozumieniem stron i robi
odtąd za kominiarza,o czym już wcześniej strony wiedziały,bowiem w czasie kolejnej pijatyki w Chlapkowicach,rzecznik powiadomił o swojej decyzji stronę na stronie.Teraz szuka wora w kominach po 8 godzin dziennie.Przy sposobności znajduje małe woreczki z pieniędzmi po strychach kominach i kominkach,ale jeszce nie odnalazł tego właściwego,ogromnego wora.
Nie traci jednak nadziei,ponieważ ostatnio współpracuje i nie tylko.Wszyscy się pchali do Józka,czyli proboszcza z brudziem,ale nic z tego nie wychodziło,ponieważ proboszcz był zajęty podpisywaniem jakichś kwitów z komornikiem,który niespodziewanie pojawił się z
1/2 l.wódki.Proboszcz odstąpił komornikowi swoje 1/2 l.wódki,aby nie licytował zakrystii w tut.
kościele.Po pewnym czasie okazało się,iż wszyscy goście nie byli tymi za których się podawali.
Proboszcz to biznesman z Jerozolimy,
Prawnicy i artyści to śmieciarze,
Śmieciarze to prawnicy,
Kominiarze to sędziowie,
Dzielnicowi to gangsterzy,
Rzecznik p.prezydenta, to specjalista od ścieków publicznych,
A moja żona,nie jest moją żoną,bo załatwiła już z kominiarzem lewe papiery rozwodowe.
Po pewnym czasie zdecydowałem się wejść i usiąść przy pięknie ubranym stole,dostałem jednak ataku epilepsji,pochylił się nade mną śmieciarz i powiedział:jak jakiś wór
dostanie,to się i trzepać przestanie.
Po świętach gazety doniosły,iż w śniadaniu wielkanocnym ,łącznie z gospodarzami brali udział
wyłącznie członkowie Towarzystwa Wzajemności t.j.TW.

Opublikowano

Podoba mi się:
wymowa, nazwy wsi, chowanie worów po kominach, przekręty i bycie kimś innym, niż się mówi.
Nie podoba mi się:
skróty, pisanie liczb cyferkami, mało obrazowe opisy, za długie niektóre zdania, powtórzenia, wyliczanki, które po pewnym czasie robią się nudne i trudno je czytać.

Ogółem: plus/minus. Moje zdanie jest wypośrodkowane. :)

Pozdrawiam, R.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dzień dobry, pani Agnieszko, już wróciłem z Wojska Polskiego - dostałem wezwanie na trening i gdyby pani była zainteresowana, serdecznie zapraszam na mój kolejny wiersz, który przed chwilą opublikowałem.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński Herbu Topór 
    • In gloriosa mortem heroum*   I to już niedługo biała pani z białą suknią w biały dzień zacznie zbierać wybielałe żniwo i to nie za długo blada pani z bladą lutnią   jak bordowa matka z rubinową kokardką płatkami szkarłatnych róż złączy różane ogniwo: oj, bordowa matko, oj, bądź mi kochanką   w błękicie fioletu - w niebiańskiej ciszy i szafirową klepsydrą leniwą - Niwą w lazurowej niszy...   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (październik 2025)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Robert Witold Gorzkowski  wiesz Robert jestem w szoku, i nie wiem co napisać, po prostu nie wiem. Przeczytałam ten list i kropka dalej nie wiem. Bo powinnam napisać, że wiedziałam, ale nie, nie wiedziałam. Choroba, to wiedziałam, a jego zachowania zakładałam że są wynikiem choroby, wojny. Jest taki wiersz Kołatka, długo zastanawiałam się znaczenia uderzania w deski. Myślałam, że to odniesienie do Boga, imperatyw kategoryczny, moralny. Nie napisałabym tego wiersza, gdybym znała treść tego wiersza, a jeśli już to inaczej. Muszę jeszcze dużo przemyśleć (że wciąż tak mało wiem). Może powinnam bardziej zwracać uwagę, jakim człowiekiem był poeta,  autor.   Dziękuję  
    • @Robert Witold Gorzkowski tak to brzmiało w liście, a w opisie siódmej bitwy pod Troją to brzmi tak: … aby zmóc przerażenie olbrzymią tarczę krzyku podnoszą nad sobą Grecy. Bitwa jest wielka i piękna. Wrzawa tak miła bogom jak tłuste mięso ofiar. Rośnie w górę i w górę dochodzi do boskich uszu. Różowych od snu i szczęścia więc schodzą bogowie na ziemię.  @Robert Witold Gorzkowski i teraz na koniec puenta:   „Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania.”   To prawda Aniu ale każdy tą estetykę po swojemu interpretuje. Ania jako estetyczne doznania, Herbert jako głos z Akropolu, Freud jako parapraksje, a ja jako poszukiwanie wczorajszego dnia.  Super wiersz można go jeść łyżkami.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...