Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wietrze
jednej wiosny ożywczym tchnieniem
niespodzianie powiałeś z południa
zaszumiało. Huśtałeś

muzyką każdego dnia
twoje szeptanie rzucało
pod nogi złote monety
nuciłeś symfonię życia

na krótko. Zastygłeś by zmienić łagodność
w gwałtowny wicher słowa
gdzieś utknęły dźwięki muzyki zagłuszone
spustoszeniem do cna

co z tego że dałeś nowe życie
musiało umrzeć bez prawa do łaski.
Tułasz się teraz po bezkresach
spokoju nie możesz zaznać

Opublikowano
co z tego że dałeś nowe życie
musiało umrzeć bez prawa do łaski.
Będziesz tułał się po bezkresach
spokoju nie zaznasz nigdy

to brzmi groźnie, a tak łagodnie zaczęło powiewać, lekki zefirek

* myslę ze w pierwszej za dużo czasowników, chociaż....
pozdrawiam ciepło/ Es
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stanisławo
ten groźny wyrok poprawiłem na wers złorzeczący:(
A co do wielości czasowników - myślę że gdy wiatr hula
to i świszcze, zmiata, niszczy , przewraca, rzuca etc.
Zostawiłem boć to wiatr:)
Dziękuję i pozdrawiam ciepło
/bez deszczu/
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kochana Beenie
a wiesz już raz zmieniłem dwa ostatnie wersy
/po komentarzu Stasi-j.w./ i chyba jeszcze pogłówkuję
nad tym złorzeczeniem.
Przypomina mi się wywiad z ks. legendą Janem Zieją - oj chyba rok 1990 -
gdzie mówił o dobroci i czynieniu dobra. Sam wykreślił ze swojego
Pisma Świętego psalmy złorzeczące jako niegodne czytania.
Dlatego i ja pomyślę nad zmianą.
Dziękuję Ci
i pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Beenie,
dziekuję
choc przyznam, że spodziewałem się mniej kurtuazyjnych uwag
zdaje sobie sprawę z oczywistej niedoskonałości
Nie doczekałem tej szpilki...:(

Pozdrawiam i dziekuję

PS. Dziś jestem skupiony na głębokiej medytacji
na kogo głosować :)
Opublikowano

Egzegeto, a cóż nam nazywać doskonałością – pojęcie względne. W Twoim poezjowaniu czuje się serce i to jest bardzo ważne. Z tego też powodu trudno o krytykę merytoryczną. W sprawach techniki musisz pisać petycje do wykształconych w tej dziedzinie, a takich mamy na tym forum sporo – żeby tylko zechcieli podarować odrobinę swojego cennego czasu.

W sprawach głosowania, ja tylko wiem na kogo nie chcę głosować, reszta to już ślepy los, bo czy jest jeszcze jakaś szansa, że będzie lepiej.
pozdrawiam Cię serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Beenie,
szansa jest i to wielka.
Ale przepraszam- mea culpa - to forum nie na takie tematy:(

Serce w moich wierszach jest na mojej stronie.
Tutaj czysta formalność
Pozdrowionka
najczulsze, bo wieczorne:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith ja tylko zabrałem głos w kwestii religijnej, jestem wierzący i nie wstydzę się tego wstyd mi tylko za portalowych agnostyków i ateistów, którzy nie szanują uczuć religijnych innych od siebie tak,że nie jest to wykłócanie a poza tym to ty wywołałeś ,,temat,,, pierwszy
    • @Alicja_Wysocka ... słowo w szkatułce schowałam gdy przyjdzie zimno będę wyjmowała wiele ciepła mi dało pewnie więcej zostało  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia 
    • @Alicja_Wysocka Rozumię. To nie jakaś dyrektywa ,miałem na myśli, że ludzie nie radzą sobie z wolną wolą. Wojny, kradzieże,napady... Gdy się ją częściowo zabiera.  Brzydki przykład, w reżimach ludzie... Tak to widzę, każdy może inaczej, tym lepiej dla wiersza.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia   
    • Zobaczę dziś piękno, Bo Ciebie zobaczę. Zobaczę na pewno, Zobaczę — i zapłaczę.   A Ty zapłaczesz ze mną, Zapłaczesz, gdy zobaczę, Ile warte jest piękno, Ile warte to, co zobaczę.   Ile warte jest w sobie, Bo warte — co uparte. I wzrokiem będę w Tobie, I wzrokiem brnął w zaparte.   Dziś zobaczę piękno, Na oścież otwarte, Przede mną, nade mną, Z ciemności wydarte.   Kiedy będziesz ze mną...            
    • @Berenika97 trochę pozmieniałam i napisałam ciąg dalszy, nie wiem czy mogę przekleić na górę:    pryzmat    liście spadały wolno jakby czas w parku się rozciągnął on siedział na ławce bliżej światła ona trochę dalej w półcieniu jej cień przeskakiwał między drzewami jego cień starał się go złapać ich słowa były tylko echem tak jakby park powtarzał je sam dotknęła cienia jego dłoni uśmiech który odwzajemnił był tylko blaskiem odbitym od mokrych liści wyszli z parku na zimną poświatę sklepowych witryn liście zostały za nimi jak stłumione wspomnienia rozmów których nikt już nie chciał kontynuować pozostawali obok siebie ale ich kroki należały do dwóch różnych światów ona poprawiała szalik on zerkał w ekran telefonu na skrzyżowaniu wybrali inne drogi ich cienie przecięły się na moment pod latarnią rozproszone w ciepłym świetle po czym każde ruszyło w swoją stronę i tylko przez sekundę wydawało się że jeszcze idą razem
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...